زيارت قبور مطهر ائمه اطهار (ع) نيز يكى از بهترين شعائر مذهبى شيعه بود كه آل بويه انجام مى‌دادند و به تعمير و تجديد بناى مشاهد شريف و تأسيس ساختمانهايى براى زائران در نجف و كربلا پرداختند و همچنين وصيت مى‌كردند كه اجسادشان در كنار قبور ائمه (ع) به خاك سپرده شود.

2- 3. داشتن وزراى شيعه‌

حضور چشمگير وزراى شيعى در خدمت آل بويه، بيانگر گرايش مذهبى آنان به تشيّع است؛ وزرايى چون ابن عميد، كه از اهالى قم بود و نيز صاحب بن عبّاد و مهلبى و ... كه شيعى بودن آنان از آثارشان به خوبى آشكار است. [1]

3- 3. رابطه آل بويه با خاندان و علماى شيعه‌

پشتيبانى آل بويه در دوران غيبت كبرا به علماى شيعه و خاندانهاى شيعى، كمك شايانى در تقويت و پاسخگويى به معارضان بود. دعوت ركن الدوله از شيخ صدوق و حضور وى در رى و پاسخگويى به پرسشهاى ركن الدوله از او در باب امامت و نبوت و مناظرات علمى شيخ صدوق با ديگران- كه ركن الدوله درباره مسائل كلامى و به خصوص موضوع غيبت امام زمان (عج) ترتيب مى‌داد- حاكى از اين پشتيبانى و رابطه مناسب ميان امراى آل بويه و علماى اماميه است. در يكى از اين مناظرات، شيخ صدوق به امامى بودن ركن الدوله تصريح كرده است.

چنان‌كه برخى مورخان اعتراف كرده‌اند، احترام بسيار آل بويه به علماى شيعه، مانند:

شيخ صدوق، شيخ مفيد، ابن جنيد، سيّد رضى و سيّد مرتضى، حاكى از تمايل آنان به مذهب تشيّع بوده است. [2]

4- 3. موضع‌گيرى ديلميان و تركان‌

در منازعات بغداد، معمولًا ديلميان از امراى آل بويه، و تركان و اهل سنت بغداد از خليفه عباسى دفاع مى‌كردند كه اين خود گرايشات شيعى آنان را مى‌رساند.

[1] . ر. ك: آل بويه و اوضاع زمان ايشان...، ص 457-481؛ تاريخ تشيع، ج 2، ص 56-61

[2] . آل بويه و اوضاع زمان ايشان...، ص 457-481؛ تاريخ تشيع، ج 2، ص 61-62