ابومنذر هشام بن محمد بن محمد بشر كلبى كه تأليفاتش بيش از 150 عنوان است، ابوعبداللَّه ... بن محمد بن عمروى مدنى (م 207 ق)، احمد بن اعثم كوفى صاحب كتاب «الفتوح» مورخ قرن سوم، ابومخنف، نصر بن مزاحم منقرى، محمد بن اسحاق مطلبى، يعقوبى، مسعودى، رازى خراسانى، حاكم نيشابورى، ابن طقطقى، ابن فوطى، اسكندر بيك، ميرزا محمد تقى سپهر، نام برد.

نخستين اثر در تاريخ تشيع از آنِ حسن بن موسى نوبختى، نويسنده كتاب «فرق الشيعه» است. از آن پس، شمارى از نويسندگان مسلمان و شرق‌شناس به پژوهش درباره تاريخ تشيع پرداختند كه آثار در خورى پديد آوردند. گرچه در لابلاى كتابهاى اين پژوهشگران به تاريخ تشيع ايران نيز اشاراتى شده ولى كتابهاى مستقلى كه در زمينه تاريخ تشيع ايران توسط پژوهشگران معاصر پديد آمده است، عبارتند از: «تشيع در ايران» نوشته، احمد مشكوه كرمانى، «تاريخ تشيع اصفهان» نوشته مهدى فقيه ايمانى، «سلطان محمد خدابنده» و تشيع امامى در ايران» و «تاريخ تشيع در ايران از آغاز تا قرن هفتم» نوشته رسول جعفريان، همچنين در سال 1384 پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، كتاب درسى به نام «تاريخ تشيع» ارائه داد. اما با وجود همه اين آثار ارزشمند جاى كتابى جامع و در عين حال مختصر و درس بندى شده براى دانشجويانى كه دوره كارشناسى را گذرانده‌اند خالى بود.

بر همين اساس كتاب حاضر با استفاده از منابع مختلف تاريخى و كلامى به ويژه از دو كتاب اخير، در شانزده درس تدوين گرديد.

موضوع اصلى اين دروس، بررسى عوامل ورود و گسترش تشيع در ايران تاكنون بود. علاوه بر آن در دو درس نخست به شناساندن مفهوم و مبانى تشيع و چگونگى پيدايش اين مذهب و سير تكوينى آن پرداخته شد.

اميد آن داريم كه ارائه كتابهايى از اين دست بتواند به تفاهم هر چه بيشتر مذاهب اسلامى به ويژه شناساندن مفاهيم و تاريخ تشيع به پيروان ديگر مذاهب كمك نمايد. اين آشنايى موجب مى‌گردد، تا مسلمانان بهتر بتوانند، درباره يكديگر قضاوت نمايند و در اين برهه از زمان، كه دشمنان اسلام براى نابودى آن همت گماشته‌اند، راه را بر تفرقه افكنان، دروغگويان و تهمت زنان ببندند و با اتحاد هر چه بيشتر در مقابل آنها بايستند.

پژوهشكده تحقيقات اسلامى‌