شيعى در خيزش انقلابى اخير بيشترين نقش را داشته و در نهايت، رهبرى انقلاب به يك فقيه و مرجع مقتدر شيعى انتقال يافته، تأسيس نظامى بر بنياد آراء و عقايد شيعى و تعيين مذهب اثنى‌عشرى به عنوان مذهب رسمى كشور، امرى مشروع و طبيعى به نظر مى‌رسد. با اين همه بايد توجه داشت كه در اصول مختلف قانون اساسى، حقوق اقليت قابل توجه مسلمانان غير شيعى رعايت شده و آنان در عمل به احكام فقهى و آراء مذهبى خاص خود از آزادى كامل برخوردارند (اصل 12) و در مجلس شوراى اسلامى نيز حضور دارند. همان‌گونه كه طبق اصل سيزدهم قانون اساسى «ايرانيان زرتشتى، كليمى و مسيحى نيز در حدود قانون در انجام مراسم دينى خود آزادند و در احوال شخصى و تعليمات دينى بر طبق آيين خود عمل مى‌كنند.» [1]

در حقيقت درخت طيّبه و تناور و سرسبز انقلاب اسلامى ايران، از اسلام ناب محمدى (ص) به رهبرى امام خمينى (ره)، پيدايش يافته و رشد كرده و با بعد تشيع ناب علوى به راحتى مى‌تواند از آسيبها و انحرافها و التقاطها مصون بماند و راه صحيح خود را انتخاب كند و مردم را حول محور ولايت، در مواقع حساس از خطرهاى تندروى و كندروى و احساساتى شدن و انجام كارهاى بى‌منطق و افتادن در دامهاى سياسى و حركتهاى ناصحيح اجتماعى حفظ كند. و بر مردم است كه با پشتيبانى كامل از رهبرى، به هميارى و همكارى خود براى استمرار حكومت شيعى ناب ادامه دهند تا انشاء الله اين پرچم و حكومتى كه از مشروعيت الهى و مقبوليت مردمى برخوردار است و به تعبير ديگر از مردم سالارى دينى بهره‌مند است، به دست صاحب اصلى آن در تمام عالم برافراشته گردد.

پرسش‌

1. تفاوت حكومت شيعه و حكومت شيعى بيان كنيد.

2. به نظر شيعه مشروعيت حكومت در چيست؟

3. نقش امام خمينى را در تحقق حكومت شيعى بيان كنيد.

4. مهم‌ترين ويژگى جمهورى اسلامى در جهان معاصر چيست؟

5. بُعد «شيعى» جمهورى اسلامى ايران و قانون اساسى در چيست؟

[1] . دائرة‌المعارف تشيع، ذيل عنوان «جمهورى اسلامى ايران»