سلمان بود و پس از وى مقداد و سپس ابوذر با سرهاى تراشيده آمدند. [و ديگر هيچ كس نيامد] اين قضيه بار ديگر اتفاق افتاد امّا ديگران تخلف كردند و اين سه نفر بر سخن خود ايستادند. [1]

4- 2. سلمان و راهنمايى به سوى امام حق‌

سلمان در پيروى از امام حق و راهنمايى افراد به سوى آن حضرت لحظه‌اى نياسود. در عصر خلافت ابوبكر و عمر، گاهى افراد و يا گروههايى براى جستجوى خليفه واقعى پيامبر (ص)، به مدينه مى‌آمدند و براى اطمينان پرسشهايى مطرح مى‌كردند كه ابوبكر و عمر از پاسخ به آنها درمى‌ماندند. سلمان فارسى در اين فرصتها به سوى امام على (ع) مى‌رفت و او را حاضر مى‌كرد و آن حضرت به پاسخ پرسشها مى‌پرداخت و براى همگان روشن مى‌شد، كه حضرت على (ع) اعلم مسلمانان پس از پيامبر (ص) و خليفه بر حق او است. [2]

5- 2. نقش سلمان در فتح ايران‌

افكار برجسته سلمان، در ميدانهاى جنگ به شكلهاى گوناگون بروز مى‌كرد و چاره‌ساز بود.

او گاهى با طرحها و ابتكارات خاص [3] و گاهى با دعوت حكيمانه و سخنان خيرخواهانه به سپاه اسلام دلگرمى مى‌داد و دشمن را به راه حق مى‌آورد.

در ماجراى فتح مدائن، سعد وقاص، فرمانده سپاه اسلام بود، او فرمان داد تا سپاه از رود دجله عبور كنند. در آن وضع دلهره‌آميز و نگران‌كننده كه حتى فرمانده در اضطراب بود، سلمان در كنار فرمانده لشكر بود و او را با اين سخنان دلدارى مى‌داد:

مردم تازه مسلمان شده‌اند و به گناه آلوده نيستند. از اين رو آب و دريا همچون خشكى برايشان رام شده است. سوگند به خدايى كه جان سلمان در دست اوست، همه دسته دسته از اين رود خواهند گذشت .... [4]

[1] . بحار الانوار، ج 22، ص 341

[2] . احتجاج طبرسى، ج 1، ص 307-308؛ الغدير، ج 7، ص 78

[3] . سلمان در جنگ احزاب طرح كندن خندق و در جنگ طائف طرح درست كردن منجنيق و در جنگ تبوك از محافظان پيامبر بود (فروغ ابديت، ج 2، ص 125 و 360.

[4] . تاريخ طبرى، ج 4، ص 12؛ ترجمه اخبار الطوال، ص 160-161