پس از فتح مدائن، در آغاز حذيفة بن يمان به طور موقت حاكم مدائن شد سپس خليفه دوم- با توجه به شايستگى سلمان، با صلاح‌ديد حضرت على (ع)- سلمان را براى فرمان‌روايى مدائن برگزيد.

سرگذشت و جزئيات فرمان‌روايى سلمان در مدائن به شكل زمان‌بندى شده در تاريخ نيامده، بلكه فرازهايى از آن به طور جسته و گريخته ذكر شده كه از آنها مى‌توان چنين نتيجه گرفت كه اساس حكومت وى بر عدالت، زهد، ساده‌زيستى، رعايت دقيق حقوق اقشار مختلف و قاطعيت در اجراى حدود الهى استوار بوده است. شيوه فرمان‌روايى او براساس شيوه حكومت امير مؤمنان على (ع) تنظيم شده بود. [1]

براى اين كه تا حدودى به شيوه حكومت‌دارى سلمان در مدائن پى ببريد، مى‌توانيد به نامه اعتراض‌آميز خليفه دوم به نحوه زندگى ساده سلمان و پاسخ قاطع او در تغيير ندادن شيوه زندگيش مراجعه كرد. وى در فرازى از آن نامه مى‌نويسد: «اين را بدان كه من به سوى مدائن براى تدبير امور مردم، و اقامه و اجراى حدود الهى در ميان آنها نيامدم مگر اين كه براساس ارشادات و راهنمايى انسان آگاه [حضرت على (ع)] رفتار كنم و تا در ميان مردم مطابق راه و روش و برنامه او زندگى كنم.» [2]

4. نقش سلمان در تشيع ايرانيان‌

مهم‌ترين آرمان سلمان، به حاكميت رسيدن تشيع راستين بود و در اين راستا از هيچ كوششى دريغ نورزيد. وى تا در مدينه بود در هر فرصتى به تبليغ از على (ع) به عنوان امام حق مى‌پرداخت و پس از آن كه با اجازه على (ع) در زمان عمر حاكم مدائن پايتخت پيشين ساسانيان گرديد، هم‌وطنان خويش را با گفتار و رفتار به اسلام ناب و تشيع [3] راستين دعوت مى‌كرد، و مى‌توان گفت يكى از عوامل مهم گرايش ايرانيان به تشيع، وجود سلمان در مدائن و عملكرد

[1] . سيد صدر الدين، مدنى شيرازى، الدرجات الرفيعة فى طبقات الامامية من الشيعه

[2] . احتجاج طبرسى، ج 1، ص 185-188؛ بحار الانوار، ج 22، 360

[3] . محمد، محمدى، اشتهاردى، زندگى پرافتخار سلمان فارسى پيشگام رابطه ايران و اسلام، ص 163-164 و 114