درس هشتم: هجرت امام رضا (ع) به ايران و گسترش تشيّع‌

1. زندگى‌نامه مختصر امام رضا (ع)

هشتمين امام شيعيان جهان، حضرت امام على بن موسى الرضا (ع)، بنا به قول مشهور، روز پنجشنبه، يازدهم ذى‌قعده سال 148 هجرى در مدينه ديده به جهان گشود و در آخر ماه صفر سال 203 هجرى، در 55 سالگى به شهادت رسيد. [1] نام مباركش «على» و كنيه‌اش «ابوالحسن» و لقبهاى آن حضرت صابر، رَضِىّ، وفى، صديق و مشهورترين آنها «رضا» است. [2] پدر آن حضرت، موسى بن جعفر (ع) است و نام مادرش را نجمه، تكتم، سمانه، ام البنين، اروى و خيزران ذكر كرده‌اند و گويا پس از ولادت امام رضا (ع) طاهره ناميده شده است و لقبش را «شقراء» گفته‌اند. [3] مادر امام رضا (ع) در عقل و دين داراى مرتبه والايى بود و در اخلاق، ادب و رفتار بر ديگر زنان برترى داشت. [4]

2. مدت امامت و حاكمان عصر امام رضا (ع)

امام رضا (ع) به سال 183 هجرى، در 35 سالگى عهده‌دار مقام امامت و پيشوايى امّت شد.

[1] . محمد بن نعمان، مفيد، الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 247؛ محمدباقر، مجلسى، بحار الانوار، ج 49، ص 9؛ شيخ عباس، قمى، منتهى الآمال، ج 2، ص 455

[2] . ابو الحسن على بن عيسى، اربلى، كشف الغمة فى معرفة الأئمة، ج 3، ص 53

[3] . عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 14؛ طبرسى، اعلام الورى باعلام الهدى، ص 313؛ مناقب آل ابى طالب، ج 4، ص 367؛ كشف الغمه، اربلى، ج 3، ص 53

[4] . عيون اخبار الرضا، ج 1، ص 12