كوهها به سوى خدا بلند شدند ولى صخره (بيت‌المقدس) براى حق تعالى خضوع كرده خداوند از او قدردانى كرد و بر آن قدم گذارد و ...». [1]

وهب بن منبه از ديگر علماى اهل كتاب كه به ظاهر اسلام آورده بود، گويد:

«من قائل به قَدَر بودم (براى بشر اختيار قائل بودم) تا اينكه بيش از هفتاد كتاب از كتابهاى پيامبران پيشين را خواندم كه در همه آنها آمده بود: «هر كس براى خودش مشيّت و اراده فرض كند، كافر شده است.» پس اعتقاد به قدر را رها كردم.» [2]

اين نقل وهب دعوت كننده به اعتقاد به جبر است كه از طرف بسيارى پذيرفته شد.

د- مصلحت حكومت و حاكمان: انتشار و رواج بسيارى از اين گروهها به مصلحت حكومت بود. رواج مسائلى مانند جبر و ارجاء، جواز تقدم مفضول بر فاضل و امثال آن به مصلحت حكومت و توجيه‌گر آنان بود به همين جهت متفكرانى كه منادى آنان بودند، از طرف حكومت تاييد و پشتيبانى مى‌شدند و ميدان مى‌يافتند. اينها از عوامل مهم تفرقه و به وجود آمدن گروههاى مختلف فكرى، عقيدتى و مذهبى در دوران امام باقر بودند. به همين جهت در دوران امام باقر با گروههاى مختلفى روبرو هستيم كه يا مدتى است تشكيل شده‌اند و يا در مرحله تكوّن و شكل‌گيرى هستند و يا مدت كمى بعد از امام باقر شكل مى‌گيرند

[1] - بحوث فى الملل و النحل، سبحانى، ج 1، ص 84، به نقل از حلية الاولياء، ج 6، ص 20 (توجه كنيد كه در اين نقل نظر او به تقدس دادن خاص به بيت المقدس در مقابل كعبه نيز هست)

[2] - بحوث فى الملل و النحل، ج 1، ص 91 به نقل از ميزان‌الاعتدال، ج 4، ص 353.