مورد بغض حكومت بنى اميه قرار گرفت ولى امام باقر عليه السلام قبل از اينكه دستور توقيف او برسد، به او دستور داد كه خود را به ديوانگى بزند. بعد از اينكه چند روزى از ديوانگى ظاهرى جابر گذشت، دستور العمل هشام در مورد دستگيرى و توقيف و قتل جابر به والى كوفه رسيد و او وقتى فهميد كه جابر ديوانه شده است، خوشحال شد و خود را معذور دانست. [1]

بريد بن معاويه عجلى‌

بريد نيز از اصحاب گرانقدر امام باقر (ع) و از فقهاى مسلّم اماميه است. بنابر روايت امام كاظم (ع) او از حواريين امام باقر (ع) و امام صادق بود و جزو كسانى است كه علماى شيعه احاديث صحيحى كه از آنها رسيده، تصديق مى‌كنند. در روايات فراوانى او به زبان امام صادق عليه السلام مدح شده است. امام صادق عليه السلام ضمن اظهار گلايه از اطاعت ناپذيرى اصحابش فرمود:

«اگر اصحاب من حرف مرا مى‌شنيدند و اطاعت مى‌كردند، بدانان مى‌سپردم آنچه پدرم به اصحابش سپرد. اصحاب پدرم يعنى زراره، محمد بن مسلم، ليث مرادى و بريد عجلى در زندگى و مرگ زينت بودند. قيام كننده به قسط و صدق، سبقت گيرنده و مقرب بودند». [2]

در روايت ديگرى امام صادق عليه‌السلام وى را جزو ميخهاى چهارگانه زمين و اعلام دين شمرد. [3]

البته احاديثى نيز در مذمت و نقص بر وى صادر شده كه همه از روى تقيه و براى دفع شر از وى بوده است همچنان كه نسبت به بقيه اصحاب امام باقر عليه‌السلام مثل زراره، محمد بن مسلم و ... نيز چنين احاديثى صادر شده است. [4]

[1] - بحار الانوار، ج 46، ص 282-283

[2] - تنقيح‌المقال، ج 1، ص 165

[3] - حياة الامام محمد الباقر، ج 2، ص 213

[4] - ر. ك تنقيح المقال، ج 2، ص 165-166