نكردم. [1] به حضرت عرض كردم: با احاديثى كه از اسرار خود براى من نقل كرده‌ايد و مرا از نقل آنها منع فرموده‌ايد، بارى سنگين بر دوش من گذارده‌ايد و گاهى در سينه‌ام به جوش مى‌آيد به طورى كه حالتى شبيه جنون بر من دست مى‌دهد.

امام فرمود: اى جابر هر گاه چنين شد، به صحرا برو و حفره‌اى بكن و سرت را در آن گودى فرو ببر و بگو: حديث كرد مرا محمد بن على .... [2]

بنا به نقلى ديگر، امام صادق نيز چنين دستورى به او داد و او عمل كردو راحت شد. ابن شهر آشوب در مناقب، جابر را »باب» علم و اسرار و واسطه بين امام باقر و مردم شمرده است. [3]

گفته‌اند علم امامان عليهم‌السلام به چهار نفر رسيد كه يكى از آنها جابر است. [4]

زيادبن ابى الحلال گويد: اصحاب ما درباره احاديث جابر اختلاف كردند و من خواستم از امام صادق (ع) در اين مورد سؤال كنم. وقتى بر حضرت وارد شدم قبل از سؤال من فرمود: خدا جابر را رحمت كند بر ما راست مى‌گفت. [5]

جابر كتابهاى متعددى نوشت از جمله تفسير قرآن، كتاب النوادر، كتاب صفين، كتاب جمل، كتاب نهروان، مقتل اميرالمؤمنين، مقتل الحسين و ... [6] او هر گاه از امام باقر حديث نقل مى‌كرد مى‌گفت: خبر داد مرا وصى اوصيا و وارث علم انبياء، محمد بن على عليه السلام كه .... [7]

از آنجا كه او از شيعيان عالى مرتبه، عالم و فاضل اهل بيت بود، به طور طبيعى‌

[1] - بنابراين با توجه به احاديث فراوانى كه نقل كرده شمارۀ حديثهايى كه از امام باقر عليه‌السلام شنيده خيلى بيش از هفتادهزار است

[2] - بحار الانوار، ج 46، ص 344

[3] - مناقب، ج 4، ص 211

[4] - رجال كشى، ص 485 و سه نفر ديگر: سلمان فارسى، السيّد، و يونس بن عبدالرحمن

[5] - بحار الانوار، ج 46، ص 341

[6] - حياة‌الامام محمد الباقر، ج 2، ص 229

[7] - معجم رجال الحديث، ج 4، ص 20