درس بيستم: شهادت‌

موقعيّت سياسى، نفوذ اجتماعى و فعاليتهاى گسترده امام جواد عليه السلام از نظر معتصم و دست اندركاران حكومت او پنهان نبود. از اين رو، خليفه عباسى پس از استقرار در مسند خلافت و فراغت از امر بيعت مردم، بلافاصله به سراغ حضرت جواد (ع) رفت و درصدد كنترل او برآمد.

احضار امام (ع) به بغداد

معتصم طى فرمانى «عبدالملك زَيّات»، حاكم مدينه، از او خواست تا هر چه زودتر امام محمدتقى (ع) و همسرش «ام الفضل» را نزد او بفرستد.

«عبدالملك» پيكى نزد امام (ع) فرستاد و آن حضرت را به بغداد اعزام كرد. (1)

امام جواد (ع) در محرم سال 220 هجرى- يعنى همان سالى كه به شهادت رسيد- وارد بغداد شد. (2)

معتصم به ظاهر امام (ع) را اكرام و تعظيم كرد و هدايايى براى او و «ام الفضل» فرستاد (3) ولى در نهان كينه آن حضرت را به دل داشت و در انتظار فرصتى بود تا همان نقشه‌اى را درباره او پياده كند كه برادرش، مأمون، نسبت به امام رضا (ع) پياده كرده بود.

شاهد اين مطلب گفته مسعودى است:

از آن زمان كه ابوجعفر (ع) (به دستور معتصم) به عراق بازگشت، معتصم و جعفر بن مأمون‌