هر بلا و مصيبت خوفناك حفظ مى‌كند.

خدايا! از تو خير مى‌خواهم در آنچه رأى من بر آن قرار مى‌گيرد و خردم مرا به سوى آن رهنمون مى‌گردد. الها! مشكل آن (كار) را آسان فرما و دشواريش را هموار گردان و آنچه را كه اسباب غم و اندوه است از من كفايت كن و عواقبش را غنيمت قرار ده و آنچه موجب ترس و وحشت است را به سلامت، دوريش را به قرب و نزديكى، و قحطى‌اش را به فراوانى بدل كن.

خدايا! نسيم قبول و علائم استجابت را فرو فرست و آنچه را كه طلب كرده‌ام برآورده نما و موانع و گرفتاريهاى آن را از من دور گردان ...». [1]

- طلب روزى‌

... بارخدايا، رزق و روزيت را پياپى بر من فرو فرست و ابرهاى فضل و فزونى خويش را آنگاه كه بر طريق شتاب باشد بر من ببار. باران رحمت خود را بر من فراوان و مستدام بدار و با فزونىِ نعمت، فقر و درويشى مرا برطرف فرما. مرا جز به جود و كرم خويش محتاج مگردان و از آن كسان كه خود از آنچه در نزد توست خواهانند بى‌نياز كن.

درد نيازمندى مرا به داروى فضل و كرم خود درمان ساز، و پريشانى و درماندگى مرا به نيروى بخشش وجودت مرتفع بدار و بى‌چيزى مرا به كثرت عطاى خود تصدّق فرما. پريشانى مرا به بخشش كريمانه خويش چاره كن و راه روزى و رزق مرا آسان گردان و بنيانش را براى من ثابت فرما .... [2]

در دعاىِ نمازِ مربوط به آن حضرت آمده است:

اى خداى آفريننده روحهاى فانى شونده و بدنهاى كهنه و پوسيده شونده! از تو مى‌خواهم به‌

[1] - «اللّهُمَّ إنَّ خِيَرَتَكَ فيمَا اسْتَخْتَرْتُكَ فيِه تُنِیلُ الرَغائِب، و تُجْزِلُ الْمَواهِبْ، وَ تُغْنِمُ الْمَطالِبْ، وَ تُطيِّبُ الْمَكاسِبْ، وَ تَهْدى إِلَىَّ أَجَلَ الْمَذاهِبِ، تَسُوقُ إِلى أَحْمَدِ العَواقِبِ، و تَقى مَخُوفَ النَوائِبِ.
اللّهمَّ إِنّى أَسْتَخيرُكَ فيما عَزَمَ رَأْيى عَلَيْهِ، وَ قادَنى عَقْلى الَيْهِ، فَسَهِّلْ اللّهُمَّ مِنْهُ ماتَوَعَّرَ، وَ يَسِّرْ مِنْهُ ماتَعَسَّرَ، وَ اكْفِنى فِيهِ الْمُهِمَّه، وَ ادْفِعْ عَنّى كُلَّ مُلِمٍّ.
وَاجْعَلْ يا رَبِّ عَواقِبَهُ غُنْماً، و مَخُوفَهُ سِلْماً و بُعدَهُ قُرْباً وجَدْبَهُ خَصْباً.
وأرسِلْ اللّهُمَّ إِجابَتى و انْجِحْ طَلَبَتى، وَاقْضِ حاجَتى، واقْطَعْ عَنّى عَوائِقُها، وَامْنَعْ عَنّى بَوائِقها »(الامام الجواد، قزوينى، ص 104)

[2] - «اللّهُمَّ أَرْسِلْ عَلَىَّ سِجالَ رِزْقِكَ مِدْرارا و أَمْطِرْ عَلَىَّ سَحائِبَ أفْضالِكَ غِزارا وَ أَدِمْ غَيْثَ نَيْلِكَ الَىَّ سِجالا وَ أَسْبِلْ مَرْيدَ نَعَمِكَ عَلى خَلَّتى إِسْبال وَ أَفْقِرنى بِجُودِكَ إِلَيْكَ، وَ اغْنِنى عَمَّنْ يَطْلُبُ مالَدَيْكَ وَ داوِ داءَ فَقْرى بِدَواءِ فَضْلِكَ، و انْعَشْ صَرْعَةَ عَيْلَتى بِطَوْلِكَ وَ تَصَدَّقْ عَلى اقْلالِی بِكَثْرَةِ عَطائِكَ وَ عَلى اخْتِلالى بِكَرِيمِ حِبائِكَ، وَ سَهِّلْ رَبِّ سَبيلَ الرِّزْقِ إِلىَّ، وَ ثَبِّتْ قَواعِدَهُ لَدَىَّ». (الامام الجواد، قزوينى، ص 108)