در نيشابور كرامات و معجزات زيادى به دست حضرت رضا (ع) آشكار شد كه به لحاظ محدوديت اين سلسله درسها از ذكر آنها صرف نظر كرديم.

در ده سرخ‌

حضرت رضا (ع) پس از خروج از نيشابور به نزديكى «ده سرخ» رسيد. گفته شد: يابن رسول اللّه! وقت زوال فرا رسيده است، آيا نماز نمى‌گزاريد؟

امام از موكب فرود آمد و فرمود: آبى بياوريد. گفتند: آب، همراه نداريم. امام با دست خود زمين را شكافت و از زمين آب جوشيد و حضرت رضا (ع) و همراهان از آن آب وضو گرفتند و آن آب تا اين زمان (زمان شيخ صدوق) باقى است. [1]

در سناباد

بنابه نقل عبدالسّلام بن صالح هروى امام رضا (ع) پس از ورود به سناباد به كوهى كه از آن ديگهاى سنگى مى‌تراشيدند- و هم اكنون معروف به كوه سنگى است- تكيه كرد و فرمود: خداوندا، مردم را از اين كوه بهره‌مند ساز و در غذاهايى كه در ظرفهاى سنگى اين كوه مى‌پزند بركت بده. سپس دستور داد از آن كوه براى آن حضرت نيز ظرفهاى سنگى بسازند. [2]

ورود به مرو

پيشواى هشتم سرانجام پس از طى منازل مختلف، به مرو، مركز خلافت مأمون رسيد و از سوى دستگاه خلافت عباسى بطور با شكوهى مورد استقبال قرار گرفت. [3]

امام رضا (ع) در طول اين سفر هر چند تحت نظر و مراقبت شديد رجاء بن ابى ضحّاك و نيروهاى امنيتى او قرار داشت، با اين حال هر جا وارد مى‌شد، مردم به محض اطلاع از ورود آن حضرت گروه گروه به محضرش مشرف شده و ضمن ديدار با آن‌

[1] - عيون اخبار الرضا (ع)، ج 2، ص 147

[2] - همان

[3] - مسند الامام الرّضا (ع)، ج 1، ص 61-63