هشتاد سال بر منبرهاى كفر مورد لعن قرار گرفتيم و فضائل ما كتمان شد و اموال زيادى در راه تكذيب ما هزينه گشت. در حالى كه خداوند جز اين نمى‌خواهد كه نام ما بلند و فضائلمان آشكار گردد .... [1]

مناظرات فراوان امام (ع) با دانشمندان و صاحبنظران ملل مختلف درمحضر مأمون [2]، نامه موسوم به «جوامع الشريعه» كه به درخواست مأمون نوشته و در آن رؤس مطالب اعتقادى و عملى اسلام را خاطر نشان ساخته است [3]، حديث معروف مربوط به فضائل و صفات امام (ع) كه در مرو در پاسخ «عبدالعزيز بن مسلم»، يكى از ياران خود بيان كرده است [4]، قصائد و اشعار فراوانى كه به مناسبت ولايتعهدى در مدح آن حضرت سروده شده و در آنها فضائل اهل بيت (ع) و اوصاف و ويژگيهاى امامت از ديدگاه شيعه گنجانده شده است و كرسيهاى خطابه‌اى كه در تمامى نقاط و بلاد اسلامى نصب شد و در آنها سخنرانان و خطيبان جمعه پيش از اقامه نماز جمعه به معرفى آن حضرت و بيان اوصاف و فضائلش مى‌پرداختند و ... نمايانگر موفقيت و پيروزى حضرت رضا (ع) در اين سنگر مبارزه است.

در پرتو اين حركت مدبّرانه و حساب شده امام (ع) اهل بيت پيامبر (ص) كه- به تعبير امام رضا (ع)- هشتاد سال بطور علنى بر منبرها دشنام داده مى‌شدند و كسى جرأت بر زبان آوردن فضائل آنان را نداشت، همه جا به عظمت و نيكى ياد شدند و فضائلشان بر زبانها جارى شد. دوستانشان از اين موقعيت، روحيّه و قوت قلب گرفتند؛ بى‌خبرها و بى‌تفاوتها با آنان آشنا شده به آنان گرايش يافتند و دشمنان قسم خورده‌شان احساس ناتوانى و شكست كردند. حتّى سرسخت‌ترين دشمنان آن حضرت؛ يعنى خود مأمون نيز پس از اندك زمانى دريافت كه نه تنها در اين بازى چيزى به دست نياورده كه چيزهاى زيادى را نيز از دست داده است و اگر دير بجنبد اساس حكومتش بر باد خواهد رفت.

[1] - عيون اخبار الرّضا (ع)، ج 2، ص 175

[2] - براى آگاهى از تفصيل اين مناظره‌ها به مسند الامام الرضا (ع)، ج 2، ص 72-136 رجوع كنيد

[3] - متن نامۀ امام (ع) در تحف العقول، ص 306-311 آمده است

[4] - براى آگاهى از متن حديث به اصول كافى، ج 1، باب نادر جامع فى فضل الامام و صفاته، ص 154-158، حديث 1 وتحف العقول، ص 322-325 رجوع كنيد