از بعضى روايات برمى‌آيد كه جريان خريدارى اين بانوى با فضيلت توسط موسى بن جعفر (ع) به امر پروردگار بوده است. مسعودى و طبرى مى‌نويسند:

هنگامى كه موسى بن جعفر (ع) تكتم را خريدارى نمود گروهى از ياران خود را جمع كرد و فرمود: به خدا سوگند، من اين كنيز را جز به دستور و وحى خداوند خريدارى نكرده‌ام.

و چون از علّت آن پرسيدند فرمود: در خواب، جدّم و پدرم در حالى كه پارچه حريرى در دست داشتند نزد من آمدند. آن پارچه را بر زمين پهن كردند و گشودند. ناگهان من صورت اين كنيز را در آن پارچه ديدم.

جدّم و پدرم فرمودند: اى موسى! از اين كنيز بهترين بندگان خداوند در روى زمين بعد از تو متولد خواهد شد.

سپس به من دستور دادند هنگامى كه فرزند تكتم متولد شد نام او را «على» بگذارم و افزودند: خداوند به وسيله او عدل و داد و محبّت و رأفت را آشكار مى‌گرداند. خوشا به حال كسى كه او را تصديق كند و امامتش را بپذيرد، و واى بر آن فردى كه به دشمنى با او برخيزد و منكر امامتش گردد. [1]

ب- مليّت و موطن‌

در روايت نخستى كه در ارتباط با مادر امام رضا (ع) نقل كرديم آن بانوى گرانقدر را از «اقصى المغرب» يعنى دورترين نقطه آفريقا معرفى كرده است؛ امّا اينكه از كدام شهر و ناحيه مغرب بوده است ميان مورخان و محدثان اختلاف است.

گروهى او را اهل «نوبه» مى‌دانند كه منطقه وسيعى در آفريقاست و امروزه به آن «سودان» مى‌گويند. از اين رو يكى از نامهاى آن گرامى را «سكن نوبيّه» ذكر كرده‌اند. [2]

گروهى ديگر او را اهل «مُرسِيَه» ذكر كرده‌اند؛ امّا مشخص نكرده‌اند كه آن بانو از «مُرْسِيَه آفريقا» بوده يا از «مُرْسِيَه اندلس». ولى از آنجا كه «مرسيه اندلس» در قرن سوّم هجرى و توسط عبدالرحمان بن حكم اموى بنا نهاده شد و او چند سال پس از شهادت‌

[1] - اثبات الوصيّة، ص 171 و دلائل الامامه، ص 176

[2] - ر. ك: دلائل الامامة، ص 183؛ مناقب، ج 4، ص 367