خلاصه‌

اين درس را با چند حديث اخلاقى- تربيتى از پيشواى هشتم (ع) متبرك ساختيم. چكيده مضمون اين احاديث شريف به ترتيب عبارت است از:

- براى اين كه بدانيم نزد امامان (ع) چه موقعيتى داريم بايد ببينيم آن بزرگواران نزد ما چه منزلتى دارند.

- مؤمن واقعى برخوردار از سه خصلت است كه از خدا، پيامبر و وليش برگرفته است: رازدارى را از خدا، مدارا با مردم را از پيامبر (ص) و شكيبايى در برابر ناملايمات را از امامانش به ارث برده است.

- يكى از علل تشريع‌امامت در نظام‌اسلامى حفظ دين از دستبرد تحريفگران و بدعتگذاران است.

- امام رضا (ع) بعضى از ياران خود را كه بدون توجه به نعمت ولايت، در خواست بهبود وضع معيشتى خود را داشتند، به گوهر گرانبهاى ولايت ائمه (ع) توجه داد و آنان را به اشتباهشان متذكّر شد.

- خطر رياست طلبى در عقيده و دين مسلمان را بيشتر از خطر حمله چند گرگ درنده به گله گوسفند بدون چوپان دانسته است.

- براى تشخيص مقام عبادى فردى نبايد نماز و روزه او را ملاك قرار داد بلكه آنچه مى‌تواند ملاك واقعى باشد ميزان تفكر او در امر الهى است.

- شيعيان، در دوران ظهور حضرت مهدى (عج) در زندگى شخصى بيشتر از شيعيان دوران غيبت در تنگنا هستند. زيرا هم فعّاليّت و تلاششان بيشتر است و هم نصيبشان از زندگى كمتر.

پرسش‌

1- امام رضا (ع) براى درك ميزان محبوبيت افراد نزد امامان (ع) چه ملاكى ارائه داده‌است؟

2- مؤمن به چه خصلتهاى خدايى، پيامبرى و امامى بايد متخلّق باشد؟

3- در بيان امام هشتم (ع) امامت به چه منظورى تشريع شده است؟

4- چهره رياست طلبى در بيان حضرت رضا (ع) چگونه ترسيم شده است؟

5- امام رضا (ع) وضعيت زندگى شيعيان پس از ظهور را چگونه ترسيم كرده است؟