درس ششم:: مقام علمى حضرت رضا (ع)

در ميان ويژگيها و برجستگيهاى امامان (ع) مقام «علم» و «عصمت» آنان، از جايگاه برترى برخوردار است. عنوان «مَدينَةُ الْعِلْم»، مخصوص پيامبر (ص) بوده و «باب» آن، تنها على (ع) و فرزندان آن حضرت هستند. [1] قرآن از آنان با اوصاف: «اهْلُ الذِّكْر» [2]، «الرّاسِخُونَ فِى الْعِلْم» [3]، «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ» [4]، «الذين يَعْلَمُونَ» [5]، «اوتُوا الْعِلْمَ» [6] و ... ياد كرده است. در روايات، دعاها و زيارات نيز از آنان با وصف «مَعْدِنُ الْعِلْمِ» [7]، «خُزّانُ الْعِلْمِ» [8]، «حَمَلَةُ كِتاب اللَّهِ» [9] و ... ياد شده است. همه اين تعبيرات و اوصاف، بيانگر وسعت و ژرفاى دانش آن عزيزان است.

منابع علم امامان (ع)

امامان (ع) هر چند نسبت به بقيّه مردم «سرچشمه دانش» هستند، ولى درياى بيكران دانش آنان نيز از سرچشمه‌اى ديگر نشأت مى‌گيرد. مهمترين منابع علوم ائمه (ع)

[1] - ر. ك: بحارالانوار، ج 40، ص 87

[2] - نحل (16)، آيۀ 43

[3] - آل عمران (3)، آيۀ 7

[4] - رعد (13)، آيۀ 43

[5] - زمر (39)، آيۀ 9

[6] - عنكبوت (29)، آيۀ 48

[7] - كافى، ج 1، ص 221

[8] - مفاتيح الجنان، زيارت جامعۀ كبيره

[9] - همان