نام کتاب : زندگانی امام رضا نویسنده : رفیعی، علی جلد : 1 صفحه : 89
ج- راوى، حسين بن بشير:
حضرت
موسى بن جعفر (ع) فرزندش على را براى ما به امامت نصب كرد آن گونه كه رسول خدا (ص)
على (ع) را در روز غدير خم به خلافت برگزيد. آن حضرت خطاب به مردم مدينه يا حاضران
در مسجد فرمود: اين، وصىّ من است. [1]
د- راوى، سليمان بن حفص مروزى:
نزد موسى
بن جعفر (ع) رفتم تا از حجّت بعد از او بپرسم.
امام (ع)
پيش از آن كه من بپرسم فرمود: اى سليمان! پسرم على، وصىّ من و پس از من حجّت خدا
بر مردم است. او برترين فرزندان من است. چنانچه بعد از من زنده ماندى نزد شيعيان و
دوستان ما كه جوياى خليفه بعد از من هستند، به اين حقيقت گواهى ده. [2]
3- شايستگيهاى فردى
امام،
علاوه بر معرفى رسول خدا (ص) و امام پيش از خود، لازم است خود نيز از صلاحيتهاى
ويژه امامت برخوردار باشد. مهمترين اين صلاحيتها از زبان امامرضا (ع) عبارت است
از اين كه: داناترين، دادگرترين، پرهيزگارترين، بردبارترين، شجاعترين، عابدترين و
سخاوتمندترين مردم است، مختون به دنيا مىآيد، پاك و مطهّر است، از پشت سر مىبيند
آن سان كه از پيش رو مىبيند، سايه ندارد .... چشمهايش به خواب مىرود ولى قلبش
بيدار است، محدَّث است، قامتش برازنده زره رسول خداست .... مستجاب الدعوة است،
اسلحه رسول خدا و ذوالفقار آن حضرت در دست اوست و ....
بدون شك
اين ويژگيها و برجستگيها در دوران امام رضا (ع) جز در وجود آن گرامى فراهم نبود.
معجزات، كرامات و كمالات نفسانى كه در درسهاى پيشين براى آن حضرت نقل كرديم اين
ادّعا را به خوبى اثبات مىكند.
امام رضا
(ع) با برخوردارى از اين پشتوانههاى قوى به هنگام رويارويى با افراد و