بودند از:

الف- قيامى ضد ستم اموى بود.

ب- مردمانى عابد و زاهد، رهبرى قيام را به عهده داشتند.

ج- انگيزه قيام ساقط كردن خليفه‌اى فاسد، ستمگر و بى‌صلاحيت همچون يزيد بود.

د- از انقلاب امام حسين (ع) درس و الهام گرفته و افشاگريهاى اهل بيت از زمينه‌سازهاى مهم آن بود. و اما اين قيام جهات منفى نيز داشت كه بعضى از آنها عبارت بودند از:

الف- قيام كنندگان، قيام را به رهبرى امام معصوم و بر حق و يا با كسب تكليف و جلب رضايت وى انجام نداده بودند. در واقع با وجود امام معصوم، هيچ قيامى نبايد مستقل از رهبرى يا رضايت معصوم صورت گيرد.

ب- هدف، خونخواهى شهداى كربلا يابه حاكميت رساندن امام عدل و حجت الهى نبود.

ج- شورشگران تمايل زيادى به فرزند زبير داشتند. نقل شده كه عبدالله بن حنظله رهبر اين قيام از طرف ابن زبير والى مدينه بوده است، «1» يا عبدالله بن مطيع از ديگر رهبران اين قيام، دعوت كننده به سوى ابن زبير بوده است. «2»

از طرف ديگر يزيد نيز از اهل مدينه دل خوشى نداشت؛ زيرا انصار قاتلان پداران وى در بدر و غير آن بودند و ديگر اينكه اهل مدينه در شورش عليه عثمان و كشتن او نقش اساسى داشتند و به همين جهت نقل شده كه وقتى خبر قتل عام مدينه به يزيد رسيد گفت:

«كاش پدرانم كه در بدر كشته شدند، شاهد بى‌تابى خزرجى‌ها از ضربه نيزه‌ها بودند.» «3»