امام سجاد (ع) در راستاى اين هدف مهم بود.

ج- مراقبت بر جريانها و امور درون جامعه اسلامى‌

كنترل رويدادها و جريانهاى درون جامعه بويژه عملكرد عالمان و روشنفكران از ديگر اقدامات ارزنده امام بود. بيانات امام در باره نحله‌هاى فكرى و هشدار امام به محمد بن مسلم زهرى، عالم دربار اموى در اين راستاست.

بنى اميه نمى‌خواستند مردم مظاهر كفر، شرك و نفاق را بشناسند و جريان فكرى جامعه را كنترل مى‌كردند كه خطر ساز نباشد. امام صادق (ع) مى‌فرمايد:

«بنى اميه راه فرا گرفتن ايمان را براى مردم باز گذاشتند امّا راه فرا گرفتن شرك را بستند تا وقتى مردم را به شرك كشاندند، متوجه نشوند.» «1»

آنان اجازه بيان مفاهيم صورى و ظاهرى عبادات را مى‌دادند و مردم را به اين ظواهر مشغول مى‌نمودند ولى از بحث پيرامون مفاهيم توحيد، شرك، تولّى، تبرى و ...

بازمى‌داشتند و امام با اشراف و نظارت كامل، با بيانات توحيدى در قالب دعا و ...

توطئه‌هاى آنان را خنثى مى‌نمود.

زمانى به حضرت خبر رسيد كه گروهى خدا را به مخلوقات تشبيه مى‌كنند. امام با حالتى خشمناك كنار قبر پيامبر (ص) حاضر شد و ضمن انشاى دعايى، مفهوم اصيل توحيد را بيان كرد و اعتقاد به تشبيه را مردود اعلام كرد و از آنان بيزارى جست. «2»

د- كادر سازى‌

در اوان امامت امام سجاد، با توجه به خفقان حاكم و تبليغات زهراگين آنان و سياست كوچك شمردن و گمنام كردن اهل بيت، افراد جامعه يا اصلًا امام سجاد (ع) را نمى‌شناختند و يا در مورد امامت ايشان مردّد بودند و جرأت تماس گرفتن و ارتباط بر قرار كردن با ايشان را نداشتند. امام بعد از بازگشت از اسارت، شروع به كادر سازى‌