دفن پدر

بنابر اعتقاد شيعه، امر تجهيز جنازه معصوم به عهده معصوم است و امام (عليه‌السلام) را جز امام غسل نمى‌دهد و اگر امامى در مشرق زمين قبض روح شود و امام ديگر در مغرب زمين باشد، خداوند بين آن دو جمع خواهد كرد. بنابراين دفن امام حسين (ع) به وسيله فرزندش امام سجاد صورت گرفته است.

بعد از اينكه لشكر ابن سعد از كربلا دور شد، قومى از بنى اسد- قوم حبيب بن مظاهر اسدى- كه منزلگاهشان در نزديكى كربلا بود، به قتلگاه آمدند و اجساد شهدا را جمع آورى كرده و دفن كردند و به يقين امام سجاد (ع) به طور ناشناس در بين آنها بوده و اجساد را شناسايى كرده است.

بعد از وفات موسى بن جعفر (ع) گروهى در امامت بعد از او توقف كردند و نسبت به حضرت رضا (ع) ايمان نياوردند. امام رضا با بزرگ آنان- على بن حمزه بطائنى-

بحث كرد و بر امامت خود حجت و برهان آورد. على بن ابى حمزه براى اثبات امام نبودن حضرت رضا (ع) دليل آورد:

«ما از پدرانت روايت كرده‌ايم كه امر تجهيز جنازه معصوم فقط به عهده معصوم بعد از اوست. (و امام كاظم در زندان بغداد وفات كرده و شما در مدينه بوده‌ايد، بنابراين شما حضور نداشته و امام نيستيد).»

امام رضا (ع) در جواب فرمود:

«مرا خبر ده كه آيا امام حسين (ع) امام بود يا نه؟

- آرى‌

- چه كسى امر تجهيز او را عهده دار شد؟

- على بن الحسين (ع).

- على بن الحسين كجا بود؟ مگر او در كوفه در دست عبيدالله بن زياد به حبس نبود؟

- امام بدون اينكه آنان متوجه شوند از زندان خارج شد و پدر را دفن كرد و بازگشت.

- همان كسى كه امام سجاد را قدرت داد كه از كوفه به كربلا بيايد و پدر را دفن كند و باز گردد، همان هم مى تواند امام اين زمان را قدرت دهد كه به بغداد رفته و پدر را غسل دهد و كفن كند و باز گردد در