درس چهاردهم: موضعگيريها و فعّاليتهاى امام صادق عليه السلام (2)

پس از ذكر اين مقدّمه لازم و تبيين جايگاه بلند امامت در دعوت امامان عليهم السّلام، اينك به بررسى تلاشهاى پيشواى ششم در تبيين و تبليغ مسأله امامت و پاسدارى از اين سنگر بنيادى مى‌پردازيم.

مسأله دعوت به امامت و تبليغ و پاسدارى از آن در آن شرايط حساس و با توجه به تصويرى كه در درس گذشته از مفهوم آن ارائه داديم، نيازمند زمينه‌ها و مقدماتى بود كه با تلاش گسترده آن حضرت و امامان پيشين؛ امام باقر و امام سجّاد عليهماالسّلام فراهم شده بود. اين زمينه‌ها عبارت بود از رشد فرهنگى و آگاهيهاى اعتقادى، سياسى و اجتماعى در قشر وسيعى از مردم، بر ملا شدن چهره ضدّ مردمى و ستمگرانه كسانى كه غاصبانه بر مسند پيشوايى و رهبرى جامعه اسلامى تكيه زده بودند، احساس لزوم حكومت حق و عدل براى جمع زيادى از امّت، شناساندن خاندان پيامبر (ص) به قشرهاى مختلف مردم مسلمان به عنوان كسانى كه شايستگى رهبرى امت اسلامى را دارند و بالاخره تصميم راسخ امام صادق (ع) مبنى بر مبازره جدّى و نهايى با مخالفان جبهه «امامت بحق».

امام صادق (ع) پس از گذر از مراحل مقدماتى ياد شده، مبازره خود را در سنگر