خدا (ص) منتهى مى‌كند و يا بدون واسطه از آن حضرت نقل مى‌فرمايد. در برخى موارد نيز به طور مستقيم از خداوند نقل مى‌نمايد. [1]

تفسير قرآن به روال اهل بيت‌

قرآن، اصيل ترين و ارزشمندترين منبعى است كه همه مسلمانان به ريسمان استوار آن چنگ مى‌زنند و حتّى مخالفان اهل بيت براى منزوى كردن آنان، پس از رحلت پيامبر (ص) شعار «حَسْبُنا كِتابُ اللَّه» سر دادند و به بهانه مانع شدن احاديث رسول خدا (ص) از توجه مسلمانان به قرآن، مردم را از ضبط و تدوين حديث باز داشتند، [2] غافل از آنكه با اتّخاذ اين سياست بزرگترين ضربه را به قرآن خواهند زد. زيرا قرآن بدون اهل بيت و آيات بدون احاديث نمى‌تواند هدايتگر، سازنده و راهگشا باشد. بر اين اساس است كه رسول خدا (ص) در سفارش ارزشمند خود به امّت اسلامى فرمود:

«انّى‌ تارِكٌ فيكُمُ الثِقْلَيْنِ كِتابَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِتْرَتى اهْلَ بَيْتى ...» [3]

من دو چيز گرانقدر در ميان شما بر جاى مى‌گذارم: قرآن و خاندانم.

اين سخن نورانى پيامبر (ص) بيانگر اين است كه دانش قرآن نزد «عترت پيامبر» است و بدون «عترت» نمى‌توان به حقيقت و ژرفاى قرآن دست يافت.

انگيزه اصلى حكومتمداران غاصب پس از رحلت رسول خدا (ص) از جدايى ميان قرآن و عترت، خدمت به كتاب آسمانى نبود، بلكه اين بود كه قرآن را از اهلش و مفسران اصلى‌اش جدا كنند تا به راحتى بتوانند احكام و دستورهاى آن را با تكيه بر تفسير به رأى مثل قياس، استحسان و ... بر طبق مصالح و منافع حكومتى و اعتقادى خود تفسير كنند.

بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، حضرت امام خمينى (قدس سرّه)، در مقدمه وصيت نامه سياسى- الهى خود در توضيح حديث شريف ياد شده مى‌فرمايد.

مسائل اسف انگيزى كه بايد براى آن خون گريه كرد، پس از شهادت حضرت‌

[1] - ر. ك: بحار الانوار، ج 47، ص 337

[2] - ر. ك: تدوين السنّة الشريفه، ص 316 و 333

[3] - فرائد السمطين، ج 2، ص 144