درس سوم: فضائل و كمالات نفسانى‌

انسانهاى شايسته و برگزيده خدادر پرتو شناخت مقام ربوبى حق و بندگى خالصانه او، مدارج رشد وكمال را طى كرده و به اوج قله عبوديت ره پيدا مى‌كنند. شناخت و عبادت، به عنوان سازنده‌ترين مكتب تربيتى، فكر و انديشه انسان را بيدار مى‌كند؛ گرد و غبار گناه را از چهره جان او مى‌شويد وچشمه هاى زلال حكمت را بر زبانش جارى مى‌كند و در نهايت، بينش به وى عطا مى‌كند كه در پرتو نور آن، حقايق اشياء را آنگونه كه هست مى بيند.

انسان بر اثر بندگى خالصانه پروردگار، به مقام قرب و رضوان الهى مى‌رسد و شايستگى آن را پيدا مى‌كند كه خدايش او را بر اسرار پشت پرده آگاه سازد؛ آنچنان كه قرآن مى‌فرمايد:

(عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ احَداً الّا مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسوُلٍ) [1]

داناى غيب اوست و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‌سازد، مگر رسولانى كه آنان را برگزيده است.

انسان برگزيده، در سايه عبادت به مقامى مى‌رسد كه اگر خدا را بخواند، خدايش پاسخ رد به او نخواهد داد، چرا كه خود فرموده است:

[1] - جن، آيات 26- 27.