خدمت امام شرفياب شد، حضرت به خدمتكارش دستور داد طشتى را كه در گوشه اتاق بود نزد او بگذارد؛ سپس دعايى خواند. دينارهاى طلا از درون طشت بر زمين ريخت چندانكه بين آن مرد و خدمتكار همچون ديوارى حائل شد؛ سپس خطاب به آن مرد فرمود: آيا باز هم مى‌پندارى كه ما به آنچه در دست شماست نيازمنديم؟ ما اين پولها را بدان جهت از شما مى‌گيريم كه پاكتان گردانيم. [1]

بروز اين كرامتها به دست امامان عليهم السّلام به همان انگيزه‌اى انجام مى‌گرفت كه صدور معجزه از پيامبران. هدف اساسى پيامبران، رهنمون ساختن بشر به سوى شناخت حق تعالى و عبادت اوست. آنان براى نشان دادن صداقت خود، نياز به ارائه معجزه دارند، امامان نيز به عنوان جانشينان پيامبر اسلام، همين رسالت را بر عهده‌دارند. از اين رو، براى اثبات وصايت خود، در مقابل مدعيان دروغين امامت، نياز به كرامت دارند. با توجه به اين ضرورت، صدور كارهاى خارق العاده‌اى از امام صادق (ع) از قبيل اخبار از غيب، زنده كردن مردگان، بينا ساختن نابينايان و ... نه تنها بعيد به نظر نمى‌رسد، بلكه امرى است لازم و ضرورى وگرنه هر نااهلى ممكن است ادعاى امامت و جانشينى از پيامبر (ص) بكند.

[1] - اثبات الهداة، ج 3، ص 117