در روايات، نشانه‌هاى ديگرى نيز براى ظهور نقل شده است. [1] اين نشانه‌ها بطور كلّى به چند بخش تقسيم مى‌شوند. برخى از آنها نشانه‌هاى دور به حساب مى‌آيند كه بسيارى از آنها تحقق پيدا كرده است و برخى ديگر نزديك به دوران ظهور هستند.

در تقسيم‌بندى ديگر، بعضى از نشانه‌ها حتمى هستند و برخى ديگر غير حتمى، با توجه به اين تقسيمها نمى‌توان از نشانه‌هاى ظهور پى به زمان دقيق آن برد، زيرا هيچ ملازمه‌اى بين تحقق يكى از نشانه‌ها- حتى نشانه‌هاى حتمى- و ظهور در فاصله زمانى معيّن وجود ندارد.

ج- سال ظهور

از روايات چنين برداشت مى‌شود كه سال ظهور حضرت مهدى (عج) فرد است. امام صادق (ع) فرمود:

«لا يَخْرُجُ الْقائِمُ الَّا فى وِتْرٍ مِنَ السِّنينَ، سَنَةِ احْدى‌، اوْ ثَلاثٍ، اوْ خَمْسٍ، اوْ سَبْعٍ، اوْ تِسْعٍ» [2]

قائم عليه‌السّلام خروج‌نمى‌كند، مگر در سالهاى‌فرد، سال اول، سوم، پنجم، هفتم يا نهم.

د- روز ظهور

روز ظهور آن حضرت- طبق آنچه كه از روايات استفاده مى‌شود [3]- روز عاشورا است. از امام صادق (ع) نقل شده است:

«يُنادى بِاسْمِ الْقائِمِ فى لَيْلَةِ ثَلاثٍ وَ عِشْرينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ وَ يَقُومُ فى يَوْمِ عاشُورا» [4]

درشب 23 ماه‌رمضان (از آسمان) به‌نام قائم (عج) ندامى‌شود و در روز عاشورا قيام‌مى‌كند.

[1] - براى آگاهى بيشتر ازاين نشانه‌ها به ارشاد شيخ مفيد ص 357 و اعيان الشيعه ج 2 ص 17. رجوع كنيد

[2] ارشاد مفيد ص 361 و منتخب الاثر ص 464

[3] براى آكاهى بشتر ر ك به منتخب الاثر ص 464

[4] همان مدرك