با انتقال امام هادى عليه السلام به مركز خلافت عباسى،
دور جديدى از برخودرها و سياستهاى متوكّل در برابر پيشواى دهم عليه السلام و نيز آن
حضرت در برابر دستگاه خلافت آغاز گشت.
ما نخست ضمن دو درس به سياستها و تلاشهاى مزبوحانه متوكّل
عليه امام عليه السلام مىپردازيم، سپس به فعّاليتها و مبارزات آن حضرت اشاره مىكنيم.
شيخ مفيد مىنويسد:
پس از انتقال امام هادى عليه السلام به سامّرا متوكّل
در ظاهر نسبت به آن حضرت احترام و اكرام مىكرد؛ ولى در عمل، درصدد اعمال توطئه و نيرنگ
بر ضدّ آن بزرگوار بود. [1]
مهمترين محورهاى سياسيتهاى متوكّل در برابر امام هادى
عليه السلام پس از انتقال به سامرّا عبارت است از:
1- ايجاد محدوديّت براى امام عليه السلام
نخستين اقدام امنيّتى متوكّل عليه امام هادى عليه السلام،
تحت نظر گرفتن آن حضرت و ايجاد محدوديّت براى آن گرامى و جلوگيرى شيعيان از آمد و شد
در محل استفرار و ارتباط با پيشوايشان بود. «ابوالقاسم بن قاسم» به نقل از خدمتكار
امام عليه السلام مىگويد: «متوكّل از آمد و رفت مردم به خانه امام هادى عليه السلام
جلوگيرى مىكرد.» [2] خانهاى كه از سوى حكومت براى امام عليه السلام در نظر گرفته
شده بود در حقيقت حكم زندان را داشت؛ چه آنكه از سوى متوكّل جاسوسان و خبرچينان تحت
عنوان دربان و خدمتكار بر آن حضرت گمارده شده بودند. آنان تمامى حركتها و ارتباطهاى
پيشواى شيعيان را زير نظر داشته، به ردههاى بالاتر گزارش مىدادند ومانع آمد و شد
شيعيان به منزل آن حضرت مىشدند. داستان