خلاصه‌

همزمان با انتقال پيشواى دهم عليه السلام به سامراء تلاشها و توطئه‌هاى متوكّل بر ضدّ آن حضرت نيز آغاز گشت. اين توطئه‌ها، شكلهاى مختلف داشت. بعضى از آنها عبارت است از:

1- ايجاد محدوديت براى امام عليه السلام و جلوگيرى شيعيان از ارتباط با آن حضرت.

2- احضار امام عليه السلام در دل شب به كاخ سلطنتى و دعوت او به مجلس شراب و عيش و نوش خليفه، و حتّى تعارف شراب به آن حضرت!

امام عليه السلام در اين فراخوانى پس از امتناع از درخواست متوكّل مبنى بر خوردن شراب، به اصرار او، اشعارى خواند كه نه تنها رونق بخش بساط بزم متوكّل نبود كه آن را درهم ريخت و حاظران حتى متوكّل را درگرگون ساخت و به گريه انداخت؛ و بدين ترتيب محفل ميگسارى دولتمردان عباسى را به مجلس موعظه و تنبيه و تذكّر تبديل كرد.

3- يورش سربازان ترك در دل شب به منزل امام عليه السلام و تفتيش آن و ضبط هر آنچه در آن است. امام عليه السلام در جريان اين شبيخون دشمن، براى اثبات بى گناهى خود در ظاهر با مأموران همكارى كرد؛ ولى با تلاوت آخرين آيه از سوره شعراء مهاجمان و اربابان آنان را ستمگرانى دانست كه به همين رودى كيفر جنايات خود را خواهند ديد.

پرسش‌

1- متوكّل براى تحت نظر گرفتن امام هادى عليه السلام دست به چه ترفندهايى زد؟

2- متوكّل به چه انگيزه‌اى امام هادى عليه السلام را به دربار خود احضار كرد؟

3- امام عليه السلام چگونه و با چه شيوه‌اى از محفل ميگسارى خليفه، به نفع خود بهره بردارى كرد؟

4- سعايت «بطحائى» از امام هادى عليه السلام نزد متوكّل چه بود؟

5- برغم سعايتهاى مكرّر از امام عليه السلام نزد متوكّل و مورد بازرسى قرار گرفتن منزل آن‌