درس هيجدهم: تلاشهاى مذبوحانه [2]

4- مخدوش جلوه دادن چهره امامت و تحقير امام عليه السلام‌

يكى ار حيله‌هاى متوكّل نسبت به امام هادى عليه السلام بدنام كردن و مخدوش جلوه دادن چهره ملكوتى و معصوم آن حضرت در نظر مردم و درباريان بود. وى براى اين منظور هر وسيله‌اى را به خدمت مى‌گرفت. فراخوانى امام عليه السلام به بساط ميگسارى و تعارف جام شراب به آن حضرت، بى ارتباز با هدف ياد شده نبود.

وى، گاهى از اين هم گام فراتر مى‌نهاد و با صراحت، امام معصوم را متّهم به ميخوارگى مى‌كرد. منصورى از عموى پدرش مقل مى‌كند: «روزى بر متوكّل وارد شدم. او در حالى كه مشغول نوشيدن شراب بود، مرا نيز بر بساط ميگسارى فرا خواند. گفتم: من هيچگاه بدان لب نزده‌ام. با على بن محمّد مى‌نوشى! گفتم: تو، كسى را كه در چنگال تو است [1] نمى‌شناسى. اين سخن (واتّهام) به زيان تو تمام خواهد شد نه او. من اين سخن را با امام عليه السلام در ميان نگذاشتم.» [2]

فرمايه‌اى پس از مشاهده احترام و تجليل خدمتكاران دربار نسبت به امام هادى عليه السلام بازبان اعتراض به متوكّل گفت: «در رابطه با على بن محمّد هيچ كس به اندازه خودت به زيان تو عمل نكرده است. هيچ فردى در خانه او نيست مگر آنكه در خدمت او است؛ يكى برايش پرده بالا مى‌زند و ديگرى در را باز مى‌كند و .... اگر مردم چنين شكوه و عظمتى را ببينند خواهند گفت: اگر متوكّل او را شايسته خلافت نمى‌دانست، نسبت به او اين رفتار را نداشت. او را تنها بگذار تا خود، پرده را بالا زند و همچون ديگران رفت و

[1] - اشاره به امام هادى عليه السلام است كه تحت نظر و مراقبت شديد حكومت زندگى مى‌كرد

[2] - بحارالانوار، ج 50، ص 124. از جملۀ آخر عموى منصور بر مى‌آيد كه متوكّل از او خواسته بوده كه اين سخن را به امام عليه السلام برساند