و عارفانه از گوشه هايى از اسرار نهفته امامت پرده برداشته وتنها را سعادت و دستيابى به كمال را در پيروى از امامان عليه السلام و چنگ زدن به ريسمان محبّت و ولايتشان و دورى و بيزارى از دشمنانشان دانسته است.

پيش‌از اين، به مناسبت، فرازهايى از زيارت جامعه را نقل كرديم. اينك بخشهايى ديگرى از آن:

«اشْهَدُ انَّكُمُ الْائِمَّةُ الرَّاشِدُونَ، الْمَهدِيُّونَ، الْمَعصُومُونَ، الْمُكَرَّومُونَ، الْمُقَرَّبُونَ، المُتَّقُونَ، الصَّادِقُونَ، الْمُطَفَوْنَ، الْمُطيعُونَ لِلّهِ، الْقَوَّامُونَ بِامْرِهِ، الْعامِلُونَ بِارادَتِهِ‌الْفائِزُونَ بِكَرامَتِهِ.

اصْطَفاكُمْ بِعِلْمِهِ، وَ ارْتَضاكُمْ لِغَيْبِهِ، وَ اخْتارَكُمْ لِسِرِّهِ ... وَ رَضِيَكُمْ خُلَفاءَ فى‌ ارْضِهِ، وَ حُجَجاً عَلى بَرِيَّتِهِ، وَ انْصاراً لِدينِهِ، وَ حَفَظَةً لِسِرَّهِ، وَ خَزَنَةً لِعِلْمِهِ، وَ مُسْتَوْدِعاً لِحِكْمَتِهِ، وَ تَراجِمَةً لِوَحْيِهِ، وَ ارْكاناً لِتَوْحيدِهِ، وَ شُهَداءَ عَلى خَلْقِهِ، وَ اعْلاماً لِعِبْادِهِ، وَ مَناراً فى‌ بِلادِهِ وَ ادِلَّاءَ عَلى صِراطِهِ.»

گواهى مى‌دهم كه شما، پيشوايان راهنما، هدايت يافته، معصوم، بزرگوار، مقرّب، پرهيزگار، راستگو، برگزيده، فرمانبر خدا، استواركنندگان امر او، و عمل كنندگان بر وفق خواست او هستيد كه به كرامتش نائل آمده‌ايد.

خداوند، شما را به دانش خويش برگزيد، و براى غيبتش پسنديد، و براى سرّ خويش انتخاب كرد .... و پسنديد كه شما جانشينان او در زمينش، و حجّتهاى او بر مخلوقاتش، و ياوران دينش، و حافظان سرّش، و خزانه داران علمش (كه از آسمان نازل شده است)، و امانتداران حكمتش، و مترجمان و مفسّران و حيش و بنيانهاى توحيدش، و گواهان بر خلقش، و پرچمهاى برافراشته براى بندگانش، و نشانه‌هاى روشن در شهرهايش، و راهنمايان راهش باشيد.

در اين فرازها از زبان پشواى دهم عليه السلام، اوصاف و ويژگيهايى براى امامان عليه السلام بيان شده كه در غير آنان يافت نمى‌شود و هر يك از اين ويژگيها، بيانگر شايستگى آن بزرگواران براى‌