درس ببست و يكم: فعّاليّتها و مبارزات امام هادى عليه السلام [3]

ب- غير مشروع دانستن حكومت عباسيان‌

پيشواى دهم عليه السلام در مبارزات سياسى خود، تنها به تبيين امامت خويش بسنده نكرد؛ بلكه به موازات آن، امامت حكمرانان عباسى را كه مصداق پيشوايان جور بودند، نفى كرده، آن را غير مشروع مى‌دانست و مسلمانان را از هر نوع كمك و همكارى با آنان- در غير موارد ضرورى- برحذر مى‌داشت.

«محمّد بن على عيسى» مى‌گويد: در نامه‌اى به امام هادى عليه السلام از كار كردن براى بنى عباس و اجرت گرفتن از آنان پرسيدم كه آيا از نظر شرعى رواست؟ امام عليه السلام در پاسخ فرمود:

آن مقدار از همكارى كه به اجبار و زور صورت گرفته، خداوند عذرپذير است؛ ولى بجز آن، ناروا و ناپسند است؛ اندكش بهتر از فزونش مى‌باشد ....

در پاسخ امام عليه السلام نوشتم: انگيزه من از همكارى با آنان، يافتن راهى براى ضربه زدن به ايشان و شفاى دل است. امام عليه السلام پاسخ داد:

در اين صورت، همكارى با ايشان نه تنها حرام نيست كه پاداش و ثواب نيز دارد. [1]

حمايت معنوى از نهضتهاى علويان‌

قيامها و نهضتهاى علويان در دوران امام هادى عليه السلام- كه پيش از اين به بعضى از آنها اشاره كرديم- در بيشتر موارد با انگيزه مبارزه با دستگاه ستم عباسى و براندازى آن، و جايگزين كردن نظام اسلامى به رهبرى فردى از خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله كه مقبول ومرضىّ‌

[1] - وسائل الشيعه، ج 12، ص 137؛ معدن الحكمة، ج 2، ص 241