ادامه آنها:

- غير مشروع دانستن حكومت عباسيان.

امام عليه السلام در اين موضع ياران خود رااز هر نوع كمك و همكارى با عباسيان- جز در موارد ضرورى- برحذر مى‌داشت؛ و بدين وسيله مهر بطلان و غير مشروع بودن بر حكومت آنان مى‌زد.

- حمايت معنوى از نهضتهاى علويان‌

امام هادى عليه السلام در اين موضع گرچه در شرايطى بود كه نمى‌توانست آشكارا نهضت آنان راتأييد كند؛ ولى هر گاه فرصتى پيش مى‌آمد، بطور ضمنى حمايت معنوى خود را از ايشان ابراز مى‌داشت.

- رهبرى جنبش مكتبى‌

پيشواى دهم عليه السلام در اين موضع به دو شيوه، جنبش مكتبى را رهبرى و اعضاى آن را حمايت و پشتيبانى مى‌كرد:

1- توسّط وكلا و نمايندگان خود كه درنقاط مختلف پراكنده بودند و ارتباطشان از طريق سيستم وكالت، سازمان و سامان مى‌يافت.

2- از طريق ارتباطها و رهنمودهاى مستقيم به افراد كه با محتواى تذكّر به آنان، سعى بر حفظ جانشان از خطرات، حمايت و دستگيرى از ايشان، اميدوار ساختنشان به آينده‌اى روشن با اعلام خبر مرگ زمامداران عباسى و ... صورت مى‌گرفت.

پرسش‌

1- نظر امام هادى عليه السلام نسبت به همكارى مسلمانان با حكومت عباسى چه بود؟