درس بيست و دوّم‌فعّاليّتها و مبارزات امام هادى عليه السلام [4]

ه- فراهم كردن زمينه غيبت حضرت مهدى عليه السلام

امام هادى عليه السلام از اوضاع و احوال دوران خود و نيز دوران فرزندش امام حسن عسكرى عليه السلام آگاهى كامل داشت و مى‌ديد روز به روز جوّ فشار و اختناق، شديدتر و حسّاسيّت دستگاه خلافت نسبت به امامان شيعه بيشتر مى‌شود. همچنين مى‌دانست كه در آينده نزديك، تاريخ امامت در آستانه تحوّلى جديد و بى سابقه- يعنى غيبت امام عليه السلام از انظار- قرار مى‌گيرد؛ از اين رو، يكى از محورهاى فعّاليّت خود را آماده ساختن اذهان شيعيان نسبت به غيبت نوه بزرگوارش حضرت مهدى عليه السلام قرار داد.

فعّاليّتهاى امام عليه السلام در اين زمينه در شعاعى محدود و در نهايت دقّت و احتياط صورت مى‌گرفت، و سعى حضرت بر اين بود كه هيچ مشخّصه‌اى از حضرت مهدى عليه السلام- حتّى نام او- براى مردم بازگونشود تا مبادا به گوش حكمرانان عباسى برسد و از لحاظ امنيّتى به زيان جبهه امامت تمام شود. اينك چند نمونه بيانگر اين موضع:

* عبدالعظيم حسنى، يكى از ياران امام هادى عليه السلام، يه حضور آن حضرت رسيد و عقايد خود بر او عرضه كرد. در بخش امامت، يكايك امامان را نام برد و چون به امام هادى عليه السلام رسيد درنگ گرد. امام عليه السلام سخن او را پى گرفت و فرمود:

پس از من، حسن است؛ پس مردم با جانشين او چگونه خواهند بود؟

عبدالعظيم پرسيد: چگونه سرورم!؟ فرمود:

زيرا او ديده نمى‌شود و جايز هم نيست نام او برده شود تا زمانى كه قيام كند و زمين را پر از عدل و داد نمايد، آنسان كه از ظلم و جور پر شده است. [1]

[1] - كمال الدّين و تمام النعمة، ج 2، ص 380؛ اعلام الورى، ص 409