* على بن عبدالغفّار مى‌گويد: شيعيان پس از درگذشت امام جواد عليه السلام به امام هادى عليه السلام نوشتند و از جانشين آن حضرت پرسيدند. امام عليه السلام در پاسخ نوشت:

امر امامت تا مادامى كه من زنده‌ام بر عهده من است، و پس از من، بر عهده جانشين من كه از سوى خدا تعيين شده است. چه خواهد بود براى شما نسبت به «خَلَفِ» بعد از «خَلَف»؟ [1]

* على بن مهزيار مى‌گويد: به ابوالحسن عسكرى عليه السلام نوشتم و از آن حضرت از «فَرَج» پرسيدم. امام عليه السلام در پاسخ نوشت:

زمانى كه مولا و صاحب شما از سرزمين ستمگران غايب شد، منتظر فرج باشيد. [2]

* ايّوب بن نوج از امام هادى عليه السلام نقل مى‌كند كه آن حضرت فرمود:

زمانى كه پيشواى شما از ميان شما برداشته شود، از زير پاى خود منتظر فرج باشيد. [3]

امام هادى عليه السلام در اين بيانات، بطور كلى و سربسته به موضوع غيبت امام زمان عليه السلام اشاره نموده، اذهان ياران خود را براى رويارو شدن با اين دوران آماده كرد.

و- مبارزه با افكار و جريانانت منحرف‌

جهان اسلام در دوران امامت امام هادى عليه السلام از نظر فرهنگى و گرايشها و كشمكشهاى فكرى و اعتقادى از موقعيّت و گستردگى ويژه‌اى برخودار بود و بحثهاى علمى و

[1] - همان مدرك، ص 382 و 411

[2] - كمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص 380

[3] - كافى، ج 1، ص 341. متن روايت چنين است: «اِذا رُفِعَ عَلَمُكُمْ مِنْ بَيْنِ اَظْهُرِكُمْ فَتَوَقُّعوا الفَرَجَ مِنْ تَحْتِ اَقْدامَكُم» كلمۀ «علمكم» احتمال دارد به تحريك، يعنى «عَلَمَكُم» باشد و مقصود كسى است كه آگاه و مطّلع از راه حق است و شما را بدان راه هدايت مى‌كند و احتمال دارد به كسر عين: «عِلْمُكُمْ‌» باشد. يعنى: صاحب و دارندۀ‌؟؟؟ شما. و انتظار فرج از زير گامها، كنايه از نزديك بودن آن و امكان و وسرعت دسترسى به آن است. چه آنكه آن چيزى كه زير پاى انسان است نزديكترين چيزها به انسان مى‌باشد و با برداشتن گام از روى آن مى‌توان به آن دست يافت (ر. ك: مرآة العقول، ج 4، ص 56.). در معناى روايت، احتمالات ديگرى نيز داده شده است