رفتارشان، تنها راه دستيابى به كمال انسانيّت و سعادت دو جهان است. از زبان آن حضرت مى‌خوانيم:

«فَالرَّاغِبُ عَنْكُمْ مارِقٌ وَ اللَّازِمُ لَكُمْ لاحِقٌ وَ الْمُقَصِّرُ عَنْكُمْ زاهِقٌ.» [1]

رويگردان از شما، از آيين حقّ بيرون است و آن كه همراه و ملازم شماست به شما خواهد پيوست و كسى كه در حقّ شما كوتاهى كند محو و نابود خواهد شد.

امام هادى عليه السلام پيوسته تحت‌نظر حكومتهاى جور بود و از همان آغاز امامت سعى مى‌شد آن حضرت با پايگاههاى مردمى و افراد جامعه تماس نداشته باشد؛ با اين حال آن مقدار از فضائل اخلاقى كه از او آشكار گشته، دانشمندان و شرح حال نويسان و حتّى دشمنان اهل بيت عليه السلام را به تحسين و تمجيد آن كانون فضائل واداشته است. پيش از اين اعتراف «جنيدى» را داشتيم كه آن حضرت را بهترين مردم روى زمين و برترين آفريده‌هاى الهى توصيف كرده است.

«ابن حجر» در شرح حال آن گرامى نوشته است:

«وَ كانَ وارِثَ أَبيهِ عِلْماً وَ سَخاءاً.» [2]

او در دانش و بخشش، وارث پدرش بود.

«متوكّل» در نامه‌اى كه براى امام عليه السلام نوشت خاطرنشان ساخت:

اميرالمؤمنين عارف به مقام شماست و حقّ خويشاوندى را نسبت به شما رعايت مى‌كند و طبق آنچه مصلحت شما و خانواده‌تان مى‌باشد اقدام مى‌نمايد. [3]

اينك به منظور سرمشق گرفتن از اخلاق كريمه و رفتار سازنده آن حضرت نمونه هايى را يادآور مى‌شويم.

[1] - زيارت جامعه.

[2] - الصواعق المحرقه، ص 207

[3] - ارشاد، مفيد، ص 333