برخوردار بودند كه براى اثبات امامت خود نياز چندانى به اقامه دليل پيدا نمى‌كردند؛ با اين حال به لحاظ حسّاسيّت و اهميّت مسأله امامت و وجود دشمنان كينه‌توز نسبت به اين منصب الهى و نيز تلاش افراد جاه‌طلب براى جازدن خود به عنوان امام و پيشواى مردم، تعيين امامت همه امامان عليه السلام مستند به دلايل عقلى و نقلى فراوانى است كه در كتابهاى اعتقادى به تفصيل بيان شده است و ما در اينجا به تناسب موضوع بحث تاريخى به بعضى از آنها اشاره مى‌كنيم.

1. نصوص به يادگار مانده از رسول خدا صلى الله عليه و آله‌

احاديث و اخبار فراوانى از رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان مردم به يادگار مانده كه تعداد، نام و ديگر مشخّصات جانشينان آن حضرت را معيّن كرده است، و اين روايات جز بر ائمه عليه السلام منطبق نمى‌شود. در دوره‌هاى پيش نمونه‌هايى از اين احاديث را از منابع شيعه و اهل سنّت ذكر كرديم، در اين دوره نيز براى تأييد و تقويت مطلب به روايتى ديگر اشاره مى‌كنيم. اميرمؤمنان عليه السلام مى‌فرمايد:

بر رسول خدا صلى الله عليه و آله كه در خانه «امّ سلمه» بود وارد شدم. و اين در وقتى بود كه آيه شريفه: (انَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا) [1]

فرود آ مده بود. رسول خدا صلى الله عليه و آله خطاب به من فرمود: اى على! اين آيه درباره تو و دو سبطم- حسن و حسين- و امامان عليه السلام از فرزندان تو نازل شده است.

عرض كردم: اى رسول خدا! امامان پس از شما چه تعدادند؟ فرمود: تو، اى على، سپس فرزندانت حسن و حسين؛ پس از حسين، پسرش على؛ بعد از على، پسرش محمّد؛ پس از محمّد، پسر او جعفر؛ بعد از جعفر، فرزندش‌

[1] - احزاب (33) آيۀ 33. يعنى: خداوند فقط مى‌خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملاً شما را پاك‌سازد