درس دوازدهم:

رويداد جاويد

فداكارى، جانبازى و شهادت سومين پيشواى اسلام و بستگان و ياران مخلص و باوفايش در سرزمين كربلا و به اسارت رفتن فرزند معصوم، خواهر گرامى و ديگر زنان و فرزندان آن عزيزان، مهمترين رويداد تاريخ اسلام پس از بعثت پيامبر عظيم‌الشأن اسلام است؛ تا جايى كه خردها را به تحيّر واداشت و ديگر رويدادهاى مهمّ تاريخى را تحت‌الشعاع قرار داد و به‌عنوان رويدادى زنده و پايدار در تاريخ و خاطره‌ها برجاى ماند.

رويدادهاى تاريخى- هر چند بزرگ- بطور معمول پس از گذشت زمانى در جزر و مدّ زمانه به فراموشى سپرده شده، گذر زمان از طراوت و فروغ آنها مى‌كاهد و از آنها جز اسم و رسمى در تاريخ باقى نمى‌ماند.

تاريخ زندگى رهبران الهى و انقلابها و نهضتهاى فكرى و فرهنگى كه به دست آنان انجام مى‌گيرد بخاطر پيوندى كه اين رويدادها با مبدأ هستى و سرچشمه جاودانگى دارند از اين قاعده مستثنى بوده در بستر زمان، كهنه و فراموش نمى‌شوند.

انقلاب خونين كربلا و نهضت مقدس ابا عبداللّه الحسين عليه السلام از برجسته‌ترين نمونه اين‌گونه رخدادهاى آسمانى است كه هرگز فراموش نمى‌شود. تجربه و تاريخ، گواهى روشن بر اين ادعا است.

در درس پيشين، زمان و زمينه‌هاى پيدايش و نيز روند تاريخى اين رويداد جاويد را مرور كرديم. در اين درس به تجزيه و تحليل سه محور از مسائل جامعه‌شناختى آن از زاويه فلسفه تاريخ مى‌پردازيم.