اصحاب و راويان امام عليه السلام را 463 مرد و دو زن ذكر كرده است. [1]

فراگيران مكتب باقرالعلوم از نظر اعتبار و وثاقت و حتى اعتقاد، يكسان نبودند.

بعضى از آنان مثل ابان بن تغلب، سليمان بن مهران، عبدالملك بن عبدالعزيز، عبدالملك بن اعين، قاسم بن محمّد و ... وثاقتشان از سوى شيعه و اهل سنّت تأييد شده است.

بسيارى ديگر به دليل گرايش‌هاى عميق شيعى تنها مورد اعتماد اماميّه هستند. برخى نيز از قبيل حَكَم بن عُتَيْبَه، ربيعة بن ابى عبدالرحمان، عبداللّه بن عطاء مكّى، عمرو بن دينار مكّى و ... تنها از سوى اهل سنّت توثيق شده‌اند. [2]

در ميان تربيت يافتگان مكتب پيشواى پنجم بعضى به جايگاه بلندى دست يافتند؛ بگونه‌اى كه همه فقها و دانشمندان آنان را تأييد و تصديق نموده رواياتشان را پذيرفته‌اند كه از آن جمله مى‌توان زرارة، بُرَيْد، ابو بصير، فُضَيْل بن يسار و محمد بن مسلم را نام برد. [3] امام صادق عليه السلام در تجليل از بعضى شاگردان پدرش فرمود:

هيچ كس مانند زراره، ابو بصير، محمد بن مسلم و بريد بن معاويه عِجْلى ياد ما و احاديث پدرم را زنده نكرد. اگر آنان نبودند كسى از تعاليم دين بهره‌مند نمى‌شد. آنان نگهبانان دين و امينان پدرم در بيان حلال و حرام خدا بودند. [4]

5- مبارزه با مسلك‌هاى انحرافى‌

انحراف فكرى از مسير حق از فاجعه‌آميزترين بحران‌هايى است كه بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله در جامعه اسلامى پديد آمد و موجب پيدايش گروه‌هاى فكرى شد.

امامان عليهم السلام در هر فرصت در برابر جريان‌هاى انحرافى موضع گرفته ضمن برخورد ارشادى با افراد ناآگاه و گمراه، سران كينه‌توز گروه‌هاى منحرف را از خود طرد مى‌كردند.

موضع‌گيرى امام باقر عليه السلام با افكار يهود و برملا كردن چهره سران اين انديشه از قبيل كعب‌الاحبار، مبارزه با خوارج و دفاع از موضع بر حق و منطبق با قرآن امير مؤمنان عليه السلام‌

[1] - رجال الطوسى، صص 102-141

[2] - براى آگاهى بيشتر رجوع كنيد به كتاب «امام باقر عليه السلام جلوه امامت در افق دانش» ص 74-76

[3] - رجوع كنيد به «رجال كشى»، ج 2، ص 507، رديف 431

[4] - همان، ج 1، ص 348، رديف 219