رهنمودهاى لازم را به آنان مى‌داد، به‌عنوان نمونه در يك روز كه جمعى از ياران در مسير راه امام به انتظار نشسته بودند، حضرت با آگاهيى كه از موقعيت و نقشه دشمن داشت، بر جان آنان ترسيد؛ از اين رو، پيش از آن كه از خانه بيرون رود براى آنان پيام فرستاد كه:

«هيچ يك از شما به من سلام نكند، و با دستش به سوى من اشاره ننمايد. چرا كه در اين صورت بر جان خود ايمن نيستيد.» [1]

[1] - بحارالانوار، ج 50، ص 269