درس چهارم:

حضرت زهرا (س) در دوران رسالت‌

نطفه بهشتى‌

جبرئيل بر پيامبر صلى الله عليه و آله فرود آمد و عرض كرد: خداى بزرگ بر تو سلام فرستاده و امر كرده كه چهل روز از خديجه دورى گزينى و به عبادت بپردازى.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمان الهى را اجرا كرد و مدت چهل شبانه روز به خانه نرفت. روزها را روزه مى‌گرفت و شب‌ها را به عبادت سپرى مى‌كرد.

پس از گذشت چهل روز فرشته و حى نازل شد، در حالى كه با خود غذايى از بهشت آورده بود. رسول خدا صلى الله عليه و آله به فرمان الهى با آن غذاى بهشتى افطار كرد و پس از افطار، روانه خانه شد و همان شب نطفه پاك و بهشتى فاطمه عليها السلام منعقد گشت. [1]

اين نطفه بهشتى در دوران حمل، انيس ما در بود و با او گفتگو مى‌كرد. اين فضيلت بزرگ را علاوه بر علماى شيعه دانشمندان سنّى نيز نقل كرده‌اند. دهلوى مى‌نويسد:

زمانى كه خديجه به فاطمه باردار شد، وى در رحم با مادرش سخن مى‌گفت. و خديجه اين موضوع را از پيامبر صلى الله عليه و آله پنهان مى‌داشت؛ تا آنكه روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله بر همسرش وارد شد، ديد وى بدون آنكه كسى در خانه باشد سخن مى‌گويد. از جريان پرسيد. خديجه پاسخ داد با فرزندى كه در رحم دارم سخن مى‌گويم، چه آنكه او با من حرف مى‌زند. رسول خدا فرمود: بشارت باد بر تو اى خديجه! اين دخترى است كه خداوند او را مادر يازده نفر از جانشينان من قرار داده است كه پس از من و پدرشان عهده‌دار امامت خواهند شد. [2]

[1] - بحارالانوار، ج 16، ص 79 (تلخيص). تكوّن نطفۀ فاطمه عليها السلام از غذا يا ميوه بهشتى در روايات شيعه و سنّى آمده و ميان دو گروه، مشهور است. براى آگاهى بيشتر رجوع كنيد مستدرك حاكم، ج 1، ص 156؛ تاريخ بغداد، ج 5، ص 87؛ ذخائر العقبى، ص 44؛ مقتل الحسين، خوارزمى، ص 63؛ ميزان الاعتدال، ذهبى، ج 2، ص 26

[2] - فاطمة الزهراء من المهد الى اللّحد، ص 59