صحنه‌ها و مشكلات مختلفى كه حكومت نوپاى اسلامى با آن مواجه بود، در كنار پيامبر صلى الله عليه و آله و امير مؤمنان عليه السلام حضور داشت؛ حتى در پاره‌اى موارد به جبهه جنگ مى‌رفت و به مداواى جراحت‌هاى فرمانده سپاه اسلام مى‌پرداخت. [1]

فاطمه عليها السلام با اسلام و قرآن بزرگ شد، در فضاى عطرآگين وحى پرورش يافت و زندگى‌اش با زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله آميخته بود، حتى پس از ازدواج و داشتن همسر و فرزند بيشترين ارتباط را با رسول خدا صلى الله عليه و آله داشت تا آن لحظه جانسوز كه با چشمانى پر از اشك و دلى لبريز از اندوه با پدر وداع گفت و از او جدا شد.

ازدواج با على عليه السلام‌

فاطمه عليها السلام در نخستين سال‌هاى هجرت به مدينه [2] به امر خداوند با حضرت على عليه السلام ازدواج كرد. اين وصلت فرخنده براستى شايسته آنان بود؛ زيرا به تصريح پيشوايان معصوم عليهم السلام مردى جز على عليه السلام كفو و هم‌شأن فاطمه عليها السلام نبود. [3]

فاطمه عليها السلام خواستگاران زيادى از سران قريش و رجال برجسته و ثروتمند داشت، ولى پيامبر صلى الله عليه و آله همه آنان را ردّ كرد و در پاسخ به درخواستشان مى‌فرمود: ازدواج فاطمه عليها السلام به فرمان الهى بستگى دارد. [4]

رسول خدا صلى الله عليه و آله فاطمه عليها السلام را براى على عليه السلام نگاه داشته بود و از جانب خدا مأمور بود نور را با نور كابين ببندد. [5] بدين جهت وقتى على عليه السلام به خواستگارى فاطمه عليها السلام آمد به گرمى پذيرفت و فرمود: پيش از آمدن تو فرشته الهى به من خبر داد كه خداى‌

[1] - ر. ك: بحارالانوار، ج 20، ص 88؛ الصحيح من سيرة النّبى، ج 4، ص 324

[2] - در مورد تاريخ ازدواج حضرت زهرا عليها السلام اختلاف است. سيد بن طاووس در اقبال به نقل از شيخ مفيد تاريخ آن را 21 محرم سال سوم هجرى ذكر كرده است، ولى در مصباح كفعمى و مصباح المتهجد شيخ طوسى روز اول و بنا به نقلى روز ششم ذيحجّه دانسته شده است. در امالى آمده: ازدواج فاطمه شانزده روز بعد از درگذشت خواهرش رقيّه، همسر عثمان و بعد از مراجعت از جنگ بدر بوده است. (ر. ك: بحارالانوار، ج 43، ص 92 و 97؛ مصباح كفعمى، ص 514)

[3] - بحارالانوار، ج 43، ص 97

[4] - ر. ك: كشف الغمه، ج 1، ص 353؛ بحارالانوار، ج 43، ص 124

[5] - دلائل الامامة، ص 19