غولهاى اقتصادى رو به رشد آسياى جنوب شرقى را در كنار خود دارد) خواهد بود.

شاخص‌هاى اقتصادى، جمعيتى، علمى و تكنولوژيك اين قطبهاى اقتصادى، تا حدودى غبار از چهره تيره و تار قرن آينده خواهد شست.

اروپا با يكپارچگى خود به صورت بزرگترين بازار اقتصادى جهان از آغاز تاريخ تا كنون در مى‌آيد. اكنون كه جمعيت كشورهاى عضو اتحاديّه تجارت آزاد اروپايى (افتا) [1]به 227 ميليون جمعيت جامعه اروپا افزوده شده است، جمعيت آن به 380 ميليون مى‌رسد. آمريكا و ژاپن نگرانند كه ادغام اقتصادى اروپا، فروش محصولات آنها را در اين قاره دشوارتر خواهد كرد؛ حتى اگر اروپا به قطب اقتصادى تبديل نشود، نفوذ در بازارهاى آن دشوارتر خواهد بود. يك اروپاى متحد، با توليد ناخالص ملى بيشتر از آمريكا، تبديل به يك «دژ اروپا» مى‌گردد كه امتيازات آن، بمراتب، بالاتر از كاركرد جداگانه فعلى كشورهاى اروپايى است. [2]

نگاهى به آمار زير، اهميت اين غول عظيم اقتصادى را بيشتر نمايان مى‌سازد. به موجب گزارشى كه در سالنامه سال 1992 مجله معتبر اكونوميست لندن چاپ شده، سهم كشورهاى مختلف جهان از سه تريليون و پانصد ميليارد دلار (000، 000، 000، 500، 3) كل صادرات سال 1990 جهان به شرح زير بوده است:

جامعه اروپا (بازار مشترك) 39%

آمريكا و كانادا 15%

ژاپن 8%

اتحاديه تجارت آزاد اروپا 6%

كشورهاى كمونيست سابق 6%

بقيه كشورهاى جهان 26%

[1]- Europe anfre eTrad eAssoc iation(EFTA) ،در سال 1960 متشكل از كشورهاى انگلستان، سوئد، نروژ،فنلاند، دانمارك، ايرلند، اتريش، ايسلند و سوئيس، در مقابل جامعه اقتصادى اروپا، به وجود آمد. با خروج انگلستان،دانمارك و ايرلند اعضاى آن كاهش يافت. اين اتحاديه در سال 1992 يك قرارداد همكارى با جامعه اقتصادى اروپاامضا كرد.

[2] فرصت را از دست ندهيد، ريچارد نيكسون، ترجمۀ محمود حدّادى، ص 120، انتشارات اطلاعات.