ناگفته نماند كه شمارى از سپاهيان اميرمؤمنان عليه السلام بودند كه مقام امام عليه السلام را خوب مى‌شناختند و از ماهيت معاويه نيز نيك آگاه بودند و فلسفه جنگ دو طرف را نيز مى‌دانستند، اما شمار آنان اندك بود و تلاش‌هاى خالصانه آنان براى جنگ تا رسيدن به پيروزى نتيجه‌اى نداد.

زيادى شمار كشتگان‌

چنان كه برخى از مورّخان نوشته‌اند، [1] كشتگان اين نبرد هفتاد و سه هزار نفر بود. مى‌توان گفت كه اين نبرد پرتلفات‌ترين نبردها تا آن روزگار بود و اين خود عاملى به شمار مى‌رفت كه پيشنهاد ترك مخاصمه- به اين دليل كه با ادامه جنگ نابود خواهند شد- مورد استقبال عمومى واقع شود و فكر پايان جنگ غلبه يابد.

[1] - شذرات الذهب فى اخبار من ذهب، ابن عماد حنبلى، ج 1، ص 45