پيش‌گفتار

تاريخ شاهد مردان بزرگى است كه با تلاش‌هاى خود خدمت‌هاى زيادى به جامعه‌هاى بشرى كرده و با رهنمودهاى علمى و عملى، راه سعادت و نيكبختى را نشان داده‌اند و طالبان حقيقت را از ظلمت‌هاى جهل و سرگردانى نجات داده و به ساحل نجات رسانيده‌اند.

اميرمؤمنان على عليه السلام در صدر اين اسوه‌هاى علم و فضيلت است كه در زندگى پرفراز و نشيب خود درس چگونه زيستن و چگونه مردن را به رهروان راه حق آموخت. او پس از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم با ماجراى سقيفه روبه‌رو گرديد. در اين ماجرا عده‌اى از مهاجران و انصار با انگيزه‌هايى به منظور در دست گرفتن حكومت اسلامى قيام كردند و على عليه السلام را از حق مسلّم خود كه خلافت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بود محروم نمودند.

امام عليه السلام هنگامى كه ديد در اين ماجرا ياورى ندارد، براى حفظ جامعه اسلامى سكوت كرد و آنجا كه مصلحت اسلام اقتضا مى‌كرد با خلفا همكارى نموده، آنان را در زمينه‌هاى عقيدتى، قضايى و نظامى و ...راهنمايى كرد.