فصل اول:

حكومت در نگاه على عليه السلام‌

ضرورت حكومت‌

از ديدگاه اميرمؤمنان عليه السلام وجود حكومت و زمامدارى در جامعه امرى ضرورى و لازم است؛ زيرا بدون حكومت، نظم جامعه از هم گسيخته و زندگى افراد با خطر جدّى روبه رو خواهد شد. از اين رو هنگامى كه «خوارج» مسأله زمامدارى را نفى كردند و معتقد شدند كه جامعه اسلامى احتياج به رهبر ندارد، اميرمؤمنان در ردّ عقيده باطل آنان فرمود:

افراد جامعه ناچار از داشتن زمامدارى هستند، خواه نيكوكار باشد يا بدكار [1]؛ تا مؤمن در حكومت او به طاعت مشغول و كافر بهره خود را از زندگى ببرد و خداوند هر كسى را به اجَلِ مُقَدَّر برساند، و توسط او ماليات گردآمده و با دشمن جنگ شود و راه‌ها ايمن گردد و حق ضعيف از قوى گرفته شده، نيكوكار در رفاه و از شرّ بدكار آسوده ماند. [2]

همچنين آن حضرت وجود زمامدار را لازمه بقاى هر اجتماعى دانسته‌

[1] - يعنى امير فاسق بهتر از هرج و مرج است

[2] - نهج‌البلاغه، خطبه 40، ص 126