مرد متحير ماند و نمى‌دانست چه كند. بعضى از حاضران به او اشاره كردند كه از على عليه السلام سؤال كند. فورى كسى را نزد آن حضرت فرستاد.

امام در جواب فرمود:

دستور بده، دو نفر از مسمانان مورد اعتماد اين مرد را در مجالس مهاجران و انصار بگردانند و از آنها سؤال كنند كه آيا كسى آيه حرمت شراب را براى اين مرد خوانده يا او را از دستور پيامبر خدا در اين رابطه آگاه كرده است يا نه، اگر دو نفر گواهى دادند كه بله، حدّ را بر او جارى كن و گرنه وى را توبه بده و رها ساز. [1]

2- قضاوت در زمان خلافت عمر: در زمان خلافت عمر، زنى شش ماه پس از ازدواج، فرزندى را به دنيا آورد. بستگان وى او را متهم به زنا كرده و نزد عمر آوردند، عمر خواست او را سنگسار كند، امّا اميرمؤمنان وى را از اين كار بازداشت و فرمود: حدّ رَجْم بر اين زن نيست، زيرا قرآن مى‌فرمايد: مدّت باردارى و شيرخوارگى سى ماه است، [2] و در آيه ديگر مى‌فرمايد: مادران بايد فرزندان خود را دو سال كامل شير دهند [3] و با كم كردن دو سال از مجموع سى ماه، شش ماه براى دوران باردارى مى‌ماند.

بنابر اين، زاييدن اين زن پس از شش ماه نمى‌تواند دليل گناهكارى وى باشد. [4]

[1] - الارشاد، ص 190

[2] - احقاف ( 46)، آيه 15

[3] - لقمان ( 3)، آيه 14

[4] - كنز العمال، على بن حسام الدين المتقى، ج 5، ص 256