حضرت على عليه السلام در ماجراى قتل عثمان فرمود:

«وَاللَّهِ الّذى‌ لا الهَ الّا هُو ما قَتَلْتُهُ ولا ما لَأْتُ عَلى قَتْلِهِ، ولا ساءَنى‌»

به خدايى كه جز او خداى يگانه نيست، من نه در قتل عثمان شركت داشتم و نه در كشتن او طمع ورزيدم و نه قتل او مرا ناراحت كرد.

در جمله ديگرى فرمود:

او خويشان خود را بر مردم برترى داد و افراد فاسدى را برگزيد، مردم هم به بد روشى عليه او قيام كردند و او را به قتل رساندند. [1]

اميرمؤمنان عليه السلام در مجموع به كشته شدن عثمان راضى نبود، چرا كه اين كار به نفع دشمنان اسلام و در رأس آنها «معاوية» و بنى‌اميّه تمام مى‌شد. از اين رو، در زمان حيات عثمان سعى داشت به گونه‌اى او را به اصلاح خود و اطرافيانش وادار كند و از التهاب شورش عمومى عليه وى بكاهد. آن حضرت در اين زمينه فرمود: «به خدا سوگند آن قدر از عثمان دفاع كردم كه ترسيدم گناهكار باشم.» [2]

[1] - الغدير، ج 9، ص 69

[2] - همان