فصل اوّل

از ولادت تا رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله‌

ولادت

حضرت على عليه السلام روز جمعه، سيزدهم رجب، سال سى‌ام «عام‌الفيل» [1] (ده سال پيش از بعثت) در «كعبه» چشم به جهان گشود. پدر اين نوزاد، «عِمران» [2] بزرگ مكّه و رييس بنى‌هاشم و مادرش، فاطمه بنت اسد، فرزند هاشم، فرزند عبد مناف بود. او هنگامى كه در حال طواف احساس درد زايمان كرد، به صورت اعجازآميزى وارد خانه خدا شد و در آن‌جا على عليه السلام را به دنيا آورد.

ولادت امير مؤمنان عليه السلام در كعبه را عموم محدّثان و مورّخان شيعه و دانشمندان علم انساب، در كتاب‌هاى خود نوشته‌اند و تاكنون شخص ديگرى به اين فضيلت دست نيافته است. [3]

[1] - عام الفيل، سالى كه ابرهه و لشكريان فيل سوارش قصد ويران كردن خانۀ كعبه را داشتند

[2] - عمران، چهار پسر به نام‌هاى طالب، عقيل، جعفر و على داشت و به كنيۀ ابوطالب مشهوربود. برخى از مورّخان، نام پدر حضرت على عليه السلام را عبد مناف ذكر كرده‌اند (رجوع كنيد به شرح ابن ابى‌الحديد، ج 1، ص 11)

[3] - مسألۀ ولادت على عليه السلام در كعبه را عدّه‌اى از مورّخان و محدّثان اهل سنّت نيز در كتاب‌هاى خود ذكر كرده‌اند؛ از جمله مسعودى در مروج‌الذهب، ج 2، ص 349؛ حاكم در مستدرك، ج 3، ص 483؛ آلوسى در شرح قصيدۀ عبدالباقى افندى، ص 15؛ براى آگاهى بيشتر از نظرات دانشمندان اهل سنّت به الغدير، ج 6، ص 21-23 رجوع كنيد