مشورت با مهاجران و انصار

با قطعى شدن طغيان و عدم بازگشت معاويه، امام ناچار مصمّم شد به مقابله وى برخيزد، حضرت همچون رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله، پيش از آغاز جنگ، با اصحاب خود- از مهاجران و انصار- در اين باره مشورت كرد و از آنان نظرخواهى نمود. ياران امام پيشنهادهاى مختلفى ابراز كردند كه بيشتر به تسريع در اقدام و عدم آن مربوط مى‌شد. برخى مى‌گفتند: هر چه زودتر بايد با آنان برخورد قاطعى شود. برخى ديگر معتقد بودند نخست بايد از طريق مسالمت پيش رفت، اگر به عناد و سركشى خود ادامه دادند نبرد آغاز شود. [1] در پايان، «سَهْلِ بْنِ حُنَيْف» به نمايندگى از حاضران برخاست و گفت:

اى امير مؤمنان! شما با هر كه سِلْم باشى ما نيز سِلْم هستيم و با هر كه ستيز نمايى ما نيز مى‌جنگيم. رأى ما، رأى تو است. ما همانند دست راستت مطيع و فرمانبر توايم ... [2].

پس از آن، امير مؤمنان عليه السلام براى آمادگى عموم مردم، خطبه‌اى ايراد و آنان را براى جهاد و حركت به سوى صِفّين تهييج كرد و فرمود:

«سيرُوا الى‌ اعْداءِ اللَّهِ، سيرُوا الى‌ اعْداءِ السُّنَنِ وَالْقُرآنِ وَ سيرُوا الى بِقيَّةِ الاحْزابِ، قَتَلَةِ الْمُهاجِرينَ والانْصارِ ...» [3]

برويد به سوى دشمنان خدا، برويد به سوى دشمنان قرآن و سنّت، برويد به سوى باقيمانده احزاب باطل، قاتلان مهاجر و انصار.

[1] - وقعه صفين، ص 92

[2] - همان، ص 93

[3] - همان، ص 94