امير عليه السلام در مسجد بود شعار هميشگى خود را ابراز مى‌داشتند و در سطح شهر به تبليغ مرام و عقيده خود مى‌پرداختند.

حضرت امير عليه السلام خاموش و آرام و بدون هيچ‌گونه عكس‌العملى به حركت خود ادامه داد و با آنان با مسالمت و مدارا رفتار كرد و با اين كه اعمال هرگونه سياستى برايش مقدور بود، كوچك‌ترين تغييرى در روش خويش نسبت به فعّاليّت‌هاى تبليغى آنان نداد و به آنان فرمود:

سه حقّ مسلّم شما نزد ما محفوظ است:

1- هرگز شما را از اقامه نماز در مسجد جامع شهر و از شركت در اجتماعات منع نمى‌كنيم.

2- حقوقتان را از بيت‌المال تا هنگامى كه با ما هستيد مى‌پردازيم.

3- تا شما به روى ما شمشير نكشيد، هرگز به جنگ شما اقدام نخواهيم كرد. [1]

خوارج بدون اين‌كه به امير مؤمنان عليه السلام اقتدا كنند در اجتماع نمازگزاران حضور پيدا مى‌كردند و به دادن شعار و آزار امام مبادرت مى‌ورزيدند.

روزى در حالى كه امير مؤمنان عليه السلام به نماز ايستاده بود يكى از خوارج به نام ابن كَوّاء با صداى بلند آيه ذيل را قرائت كرد:

(وَ لَقَدْ اوْحِىَ الَيْكَ وَ الَى الَّذينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ اشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرينَ). [2]

آيه، خطاب به پيامبر صلى الله عليه و آله است كه مى‌فرمايد:

[1] - انّ‌ لَكُمْ‌ عِنْدَنا ثَلاثاً. لا نَمْنَعُكُمْ‌ صَلوةً‌ فى هذَا الْمَسْجِدِ، وَ لا نَمْنَعُكُمْ‌ نَصيبَكُمْ‌ مِنْ‌ هذَا الْفَيىءِ ما كانَتْ‌ ايْديُكُمْ‌ مَعَ‌ ايْدينا، وَ لا نُقاتِلُكُمْ‌ حَتّى تُقاتِلُونا؛ تاريخ طبرى، ج 5، ص 74؛ كامل ابن اثير، ج 3، ص 335

[2] - زمر ( 39)، آيه 65