امير مؤمنان عليه السلام با لحنى قاطع پاسخ وى را داد و فرمود:

شيرى بدوش كه قسمتى از آن براى توست. امروز كمربند خلافت را محكم بر او ببند، كه فردا به تو برگرداند. [1]

در اين هنگام، ابو عبيده خطاب به امام عليه السلام گفت:

اى پسر عمو! خويشاوندى تو با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سابقه‌ات در اسلام و يارى تو آن را و همچنين علم تو مورد انكار ما نيست، و لكن تو هنوز جوانى و ابوبكر از پيرمردان قبيله تو مى‌باشد. او براى برداشتن اين بار بهتر است. اگر خدا عمرت دهد پس از او خلافت را به تو تسليم خواهند كرد ... لذا در اين موقع، فتنه و آشوب بر پا مكن. تو خود مى‌دانى دل‌هاى عرب با تو چگونه كينه و دشمنى دارد. [2]

سومين عكس‌العمل آن حضرت، خطابه‌اى است كه در برابر مهاجر و انصار ايراد كرده است. در قسمتى از اين خطابه آمده است:

اى گروه مهاجر و انصار! خدا را در نظر بياوريد و عهد و پيمان پيامبر صلى الله عليه و آله را درباره من فراموش نكنيد، و حكومت محمد صلى الله عليه و آله را از خانه او به خانه‌هاى خود مبريد ...

شما مى‌دانيد كه ما اهل بيت به اين امر از شما سزاوارتريم. مگر شما كسى را نمى‌خواهيد كه به مفاهيم قرآن، و اصول و فروع دين و به سنت‌هاى پيامبر صلى الله عليه و آله احاطه كامل داشته باشد، و جامعه اسلامى را به خوبى بتواند اداره كنند ...؟ به خدا سوگند چنين فردى در بين ماست‌

[1] - «اُحْلُبْ‌ حَلَباً هانَ‌ لَكَ‌ شَطْرُهُ‌ وَ شَدَّ لَهُ‌ الْيَوْمَ‌ لِيَرُدَّ عَلَيْكَ‌ غَداً»

[2] - الامامة والسياسة، ج 1، ص 18، شرح ابن ابى الحديد، ج 6، ص 11-12؛ احتجاج طبرسى، ج 1، ص 96